Θα σας μιλήσω για ένα πολύ γνωστό πείραμα που έγινε πριν από αρκετά χρόνια στην Αμερική,για το οποίο ίσως έχετε ακούσει:
Πήραν λοιπόν οι ερευνητές τετράχρονα παιδάκια και τους είπαν: «μπορείς να πάρεις τώρα μια καραμέλα. Αν όμως περιμένεις μέχρι να ξαναγυρίσω, τότε θα φας δύο καραμέλες»
Υπήρξαν αυτά που έφαγαν την καραμέλα με την πρώτη, εκείνα που κρατήθηκαν λίγο αλλά στο τέλος την έφαγαν κι εκείνα που περίμεναν τον ενήλικο να γυρίσει και έφαγαν δύο καραμέλες!
Μετά από δεκατέσσερα χρόνια, αξιολόγησαν ξανά αυτά τα παιδιά και βρήκαν ότι εκείνα που είχαν την υπομονή να περιμένουν και να φάνε δεύτερη καραμέλα, είχαν καλύτερες επιδόσεις στα ακαδημαϊκά τέστ, με λίγα λόγια ήταν πιο πετυχημένα
Το εύκολο συμπέρασμα του πειράματος είναι ότι παιδιά με το χαρακτηριστικό της αυτοπειθαρχίας πετυχαίνουν περισσότερο στη ζωή τους.
Είναι όμως έτσι; Είναι η πρώιμη ικανότητα της αυτοπειθαρχίας που βοήθησε αυτά τα παιδιά να εξελιχθούν σε επιτυχημένους ενήλικες;
Μετά από χρόνια, οι επιστήμονες έκαναν το ίδιο πείραμα αλλά με άλλο τρόπο: χώρισαν τετράχρονα παιδιά σε δυο ομάδες και τα έβαλαν σε δυο χωριστά δωμάτια. Τους έδωσαν λίγα υλικά για να ζωγραφίσουν και τους είπαν ότι σε λίγο κάποιος θα έρθει και θα τους φέρει περισσότερα.
Πράγματι, στην πρώτη ομάδα, μετά από λίγο, κάποιος από τους εξεταστές γύρισε στο δωμάτιο και έφερε στα παιδιά μπλοκ και μαρκαδόρους. Στην άλλη ομάδα, κανένας δεν εμφανίστηκε..
Μετά ένωσαν τις δύο ομάδες και έκαναν το γνωστό πείραμα με την καραμέλα: μία αν τη φας αμέσως, δύο αν περιμένεις. Τι είδαν τότε; Ότι πολλά από τα παιδιά της πρώτης ομάδας, εκείνης που ο εξεταστής κράτησε το λόγο του και τους έφερε τους μαρκαδόρους, είχαν την υπομονή να περιμένουν. Αντίθετα, πολλά από τα παιδιά της δεύτερης ομάδας, που ο εξεταστής φάνηκε αναξιόπιστος, βιάστηκαν να φάνε την καραμέλα τη στιγμή που τους προσφέρθηκε
Με αυτή τη νέα παράμετρο, το πείραμα της καραμέλας μπορεί να αποκτήσει άλλη ερμηνεία: τα παιδιά που έχουν την υπομονή να περιμένουν, ίσως μεγαλώνουν σε ένα περιβάλλον ενηλίκων που διακρίνεται από συνέπεια! Τα παιδιά που βιάζονται να φάνε την καραμέλα είναι ίσως παιδιά που έχουν μάθει ότι οι «μεγάλοι» είναι αναξιόπιστοι!
Πιθανώς λοιπόν, το χαρακτηριστικό που έκανε τα «υπομονετικά» παιδιά να είναι πιο επιτυχημένα αργότερα, ήταν το αξιόπιστο περιβάλλον που μεγάλωσαν και όχι μια μεγαλύτερη ικανότητα να καθυστερούν την ικανοποίηση.
Με βάση τα παραπάνω, φαίνεται ότι μια ακόμη σημαντική ιδιότητα του σωστού γονιού: η αξιοπιστία. Είναι σημαντικό, εκτός από το να είμαστε δοτικοί και στοργικοί, να κρατάμε μια αξιόπιστη στάση απέναντι στα παιδιά μας, για να τους εμπνεύσουμε εμπιστοσύνη τόσο απέναντι στον κόσμο των ενηλίκων όσο και προς τον εαυτό τους.
Γράφει η Παιδίατρος Τατιάνα Σπίγγου
