Η πρώτη μοτοσικλέτα στην κατασκευαστική ιστορία της BMW παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο κοινό στις 28 Σεπτεμβρίου 1923, στην έκθεση του Βερολίνου.

Η γερμανική εταιρεία βρισκόταν τότε στον έκτο μόλις χρόνο της ζωής της, έχοντας ιδρυθεί τον Ιούλιο του 1917 από τους Karl Rapp, Franz Josef Popp και Max Friz με αρχικό αντικείμενο την κατασκευή αεροπλάνων και αεροπορικών κινητήρων.

Όμως η άσχημη, για τους Γερμανούς, εξέλιξη του πρώτου παγκοσμίου πολέμου γρήγορα την έφερε σε δύσκολη θέση. Έτσι αναγκάστηκε το 1922 να βρει νέο επενδυτή, τον επιχειρηματία Camillo Castiglioni.

Θέλοντας να αξιοποιήσουν αυτήν την προοπτική, οι άνθρωποι της BMW επέκτειναν τις δραστηριότητές τους πέραν της αεροπορικής βιομηχανίας, στην κατασκευή κινητήρων για θαλάσσια σκάφη και φορτηγά.

Ανάμεσα στις διάφορες συνεργασίες που είχαν ήδη δρομολογηθεί τότε, υπήρχε από το 1919 ο σχεδιασμός και η ανάπτυξη ενός επίπεδου δικύλινδρου κινητήρα για τις μοτοσικλέτες που κατασκεύαζε η Victoria Werke AG, με έδρα τη Νυρεμβέργη.

Ο Μ2Β15, όπως είχε κωδικοποιηθεί, έδινε κίνηση και στην μοτοσικλέτα Helios που παραγόταν από την εταιρεία Bayerische Flugzeugwerke, λίγο πριν εκείνη ενσωματωθεί στην BMW. Στο portfolio της δεύτερης υπήρχε και ένας ακόμη, μικρότερος και δίχρονος, που εφοδίαζε ένα μικρό και με λογική ποδηλάτου μοντέλο της Bayerische Flugzeugwerke, με την ονομασία Flink.

Kάπως έτσι βρέθηκε στον κόσμο των δύο τροχών, στις αρχές της δεκαετίας του ’20, η διάσημη στις ημέρες μας εταιρεία με έμβλημα τον έλικα. Σε αυτό συνέτεινε και η δύσκολη οικονομική συγκυρία της εποχής, που υποχρέωνε τις επιχειρήσεις στην εμπλοκή τους και σε νέους τομείς εμπορικής δραστηριότητας, προκειμένου να έχουν την ευκαιρία να εμφανίσουν κέρδη που θα τους επιτρέψουν την επιβίωση.

R32

Μετά τη συγχώνευση με τη Bayerische Flugzeugwerke, ο γενικός διευθυντής της BMW Franz Josef Popp ζήτησε από τον υπεύθυνο σχεδιασμού της εταιρείας Max Friz να αξιολογήσει τη μοτοσικλέτα Helios.

Μετά την ολοκλήρωση της αξιολόγησής του, ο Friz πρότεινε στον Popp ότι το καλύτερο πράγμα που θα μπορούσε να γίνει με την Helios θα ήταν να την πετάξει στην πιο κοντινή λίμνη.

Στη συνέχεια ο αρχιμηχανικός της γερμανικής εταιρείας μέσα σε διάστημα λίγων εβδομάδων δούλεψε με την ομάδα του τα σχέδια μιας νέας μοτοσικλέτας, αλλά και ενός νέου οριζόντιου κινητήρα που θα αντικαθιστούσε τον βασισμένο στη σχεδίαση της βρετανικής Douglas και με προβλήματα ψύξης Μ2Β15. Έτσι, προέκυψε η R32 και ο δικύλινδρος τετράχρονος αερόψυκτος boxer Μ2B33.

Η μεγάλη διαφορά της R32 από τους ανταγωνιστές της ήταν ότι εκείνη επινοήθηκε με λογική αυτόνομης δίτροχης κατασκευής, χωρίς να βασιστεί στη γεωμετρία του ποδηλάτων, όπως συνηθιζόταν κατά κόρον από τους κατασκευαστές δικύκλων των χρόνων εκείνων.

Κατά συνέπεια, όταν παρουσιάστηκε δε βρήκε μπροστά της σχεδόν κανέναν αντίπαλο, ενώ η τεχνολογική της ωριμότητα με βάση τα δεδομένα της εποχής, της επέτρεψε να γίνει η βάση για όλες τις μετέπειτα μοτοσυκλέτες της BMW με boxer κινητήρα.

Θα πρέπει επίσης να αναφερθεί και ο τρόπος που βρήκαν οι μηχανικοί για να βελτιώσουν την ψύξη του Μ233, δεύτερου κατά σειρά μηχανικού συνόλου τους, διδαγμένοι από τα παθήματα του πρώτου: Κατεύθυναν τους κυλίνδρους του boxer κινητήρα προς τα έξω και έλυσαν τα όποια ζητήματα υπερθέρμανσης θα μπορούσαν να παρουσιαστούν, δημιουργώντας από τότε μια παράδοση που ακόμη συνεχίζεται.

Ο κινητήρας των 494 κ.εκ. της R32 παρήγαγε ισχύ 8,5 ίππων, η οποία ήταν σε θέση να δώσει στην βάρους 122 κιλών γερμανική μοτοσικλέτα τελική ταχύτητα 95 χιλιομέτρων την ώρα, ενώ με την καλή απόδοση και την αξιοπιστία του προσέδωσε στο μοντέλο περαιτέρω κύρος.

Αξίζει να αναφερθεί ότι τότε πίσω φρένα δεν υπήρχαν ακόμη εγκαταστημένα στα δίτροχα, όπως άλλωστε και στη μεγάλη πλειοψηφία των αυτοκινήτων παραγωγής.

Ο κινητήρας και το κιβώτιο βρίσκονταν σε ένα ενιαίο κομμάτι, ενώ η R32 συνοδευόταν επίσης από την μετάδοση της κίνησης στον πίσω τροχό με άξονα, επιλογή που συνέχισε αδιάλλειπτα μέχρι την παρουσίαση της F650 το 1994.

Early years…

Το 1924 η BMW παρουσίασε την R37, την πρώτη μοτοσικλέτα με κυλινδροκεφαλές από ελαφρά κράματα αλουμινίου. Η υψηλότερη απόδοση αυτών των κινητήρων έδωσε στους αναβάτες της ένα επιπλέον πλεονέκτημα στον αγωνιστικό χώρο, με αποκορύφωμα την κατάκτηση του γερμανικού πρωταθλήματος των 500 κ.εκ.

Tην ίδια χρονιά, προστέθηκε στη γκάμα της εταιρείας ένα ακόμη μοντέλο, το πρώτο της με μονοκύλινδρο κινητήρα. Το 1925 ο αναβάτης Josef Stelzer με την R39 (247 κ.εκ., 6,5 ίπποι) κέρδισε τον εθνικό τίτλο στην κατηγορία του.

Τα τέσσερα επόμενα χρόνια (1926-1929) η BMW κυριάρχησε ισάριθμες φορές στο πρωτάθλημα των 500 κ.εκ. και αυτό συνέβαλε στην καθιέρωσή της στη συνείδηση του κοινού ως κατασκευαστής αξιόπιστων μοτοσικλετών με χαρακτήρα.

Άλλωστε, το αναφέρουν και οι αριθμοί, που λένε πάντα την αλήθεια: Στην πρώτη της χρονιά (1924) οι παραγγελίες ανήλθαν στις 1.640 μοτοσικλέτες, ενώ το 1929 ο αριθμός των μονάδων που παραδόθηκαν σε πελάτες αυξήθηκε σε 5.680.

ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ

Kινητήρας: M2B33 επίπεδος 2κύλινδρος 4χρονος αερόψυκτος
Κυβισμός: 494 κ.εκ.
Διάμετρος x διαδρομή: 68 mm x 68 mm
Σχέση συμπίεσης: 5:1
Καρμπιρατέρ: 1 Type BMW Spezial 22 mm
Ισχύς: 8,5 ίπποι στις 3.200 σ.α.λ.
Κιβώτιο ταχυτήτων: Χειροκίνητο 3 σχέσεων
Ανώτατη ταχύτητα: 95 χλμ/ώρα
Χωρητικότητα ρεζερβουάρ: 14 λίτρα
Μέση κατανάλωση: 3 λτ./100 χλμ.
Μήκος: 2.100 χλστ.
Πλάτος: 800 χλστ.
Ύψος: 950 χλστ.
Μεταξόνιο: 1.380 χλστ.
Βάρος: 122 κιλά
Ελαστικό εμπρός: 2.99 × 26
Eλαστικό πίσω: 2.99 × 26