Οι αυστηρότεροι κανόνες ισχύουν και στο Bad Tölz από την Πέμπτη, οι οποίοι επιτρέπουν τις αγορές σε πολλά καταστήματα μόνο με αρνητικό γρήγορο τεστ. Αυτό έχει συνέπειες.
Η Marktstrasse άδεια, οι πελάτες μετρημένοι στα δάχτυλα ενός χεριού. Η Ivonne Elsner, διευθύντρια υποκαταστήματος στο Schuhhof, το καταλαβαίνει: «Δεν θα έκανα τεστ απλώς για να ψωνίσω κάτι στα γρήγορα».
Η Daniela Meixner, διευθύντρια υποκαταστήματος στο κατάστημα εσώρουχων Hunkemöller, μιλά με την Anja Lehmann, ιδιοκτήτρια του καταστήματος κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων Cecil στην άλλη πλευρά της Marktstrasse.
Εκτός από τα δύο αφεντικά, δεν υπάρχει κανείς εκεί. Πελάτες; Ψυχή. «Έπρεπε να διώξω όλους όσους ήρθαν επειδή δεν είχαν τεστ», λέει η Lehmann. Στις 2 μ.μ., δεν είχε έρθει ούτε ένας πελάτης στο κατάστημα.
Ένας πελάτης μόνο έκλεισε ραντεβού για το απόγευμα. Δεν ήθελε όμως ούτε να μπει στο κατάστημα, αλλά να της παραδώσω τα πράγματα που αγόρασε στην πόρτα. «Είμαστε εδώ από τις 9 π.μ. έως τις 6 μ.μ., αλλά δεν είναι κερδοφόρο», λέει η Lehmann.
Τα ίδια και στο κατάστημα ρούχων Cecil. Ελλείψει πελατών, είναι ανοιχτό μόνο από τις 11 π.μ. έως τις 3 μ.μ. – η Anja Lehmann έστειλε όλους τους υπαλλήλους της σπίτι. «Κανείς δεν κάνει το γρήγορο τεστ», δήλωσε. Είχε πουλήσει ένα ρούχο μέχρι το απόγευμα.
Ανεξάρτητα από το πόσο μικρός είναι ο αριθμός των πελατών, θέλει να διατηρήσει την επιχείρησή της ανοιχτή, «επειδή είναι δικό μου το κατάστημα και πρέπει να βεβαιωθώ ότι κάπως λειτουργεί». Θα μπορούσε να φανταστεί να μειώσει ακόμη περισσότερο τους χρόνους λειτουργίας και να βάλει τον αριθμό του κινητού της τηλεφώνου στη βιτρίνα, ώστε αν κάποιος θέλει να κλείσει ραντεβού, να μπορεί να έρθει.
Όταν ρωτήθηκε πόσοι πελάτες ήρθαν σήμερα, η Christine Gaßel από το βιβλιοπωλείο Rupprecht απάντησε γελώντας.
Κανείς δεν μπαίνει στο βιβλιοπωλείο επειδή κανείς δεν θέλει να κάνει τεστ για μια αγορά. Οι πελάτες έρχονται περιστασιακά μόνο για να παραλάβουν ένα βιβλίο που παραγγέλθηκε στο διαδίκτυο. Ωστόσο, ένα πράγμα είναι σίγουρο για αυτούς: «Θα διατηρήσουμε την επιχείρηση ανοιχτή όσο μπορούμε».
Ο κάτοχος ρεκόρ όσον αφορά τη συχνότητα ήταν το Schuhhof, όπου τρεις πελάτες ψώνιζαν το απόγευμα.
Αν λάβει κανείς υπόψιν τα έξοδα για το προσωπικό, τα έξοδα λειτουργίας και ενοικίασης, δεν έχει νόημα να το ανοίξει.
Θα μπορούσε επίσης να φανταστεί να βάλει έναν αριθμό τηλεφώνου στο παράθυρο, ούτως ώστε αν έρθει ένας πελάτης να τον εξυπηρετήσει, διότι δεν μένει μακριά.
Ωστόσο, υπάρχουν επίσης πολλές επιχειρήσεις στις οποίες μια επίσκεψη είναι ακόμα δυνατή χωρίς αρνητικό αποτέλεσμα γρήγορου τεστ κορωνοϊού – για παράδειγμα σούπερ μάρκετ, καταστήματα ποτών, βενζινάδικα, καταστήματα καλλυντικών ή κομμωτήρια.
