Το politico επιχειρεί μία μικρή ανθρωπογεωγραφία εξηγώντας μερικές από τις διαφορές της Ε.Ε. ως θεσμού και ηγετών, όπως ο Ντόναλντ Τραμπ, ο Βλαντιμίρ Πούτιν ή οι εκπρόσωποι της Σαουδικής Αραβίας.

Σχολιάζει η ιστοσελίδα:

Καθώς τα μεγαλύτερα μυαλά στο ζήτημα της παγκόσμιας ασφάλειας βρίσκονται στη γερμανική πόλη, οι Ευρωπαίοι ηγέτες δεν θα πρέπει να αισθάνονται ότι ταιριάζουν απόλυτα στο περιβάλλον, καθώς, για καλό ή για κακό, οι Βρυξέλλες ακόμη δεν έχουν τη δύναμη να σκοτώσουν τον οποιονδήποτε.

Υπό αυτή την έννοια ο επικεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας και οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι δεν ανήκουν σε αυτό που ειδικοί αποτελούν τη μεγαλύτερη απειλή για την παγκόσμια ασφάλεια, καθώς, αυτή τη χρονική στιγμή, οι πιο επικίνδυνοι άνθρωποι στον πλανήτη είναι εκείνοι που ορίζουν τις τύχες του.

Τη στιγμή που το ευρωπαϊκό οπλοστάσιο παραμένει περιορισμένο εξαιτίας οικονομικών κυρώσεων και άλλων καταστάσεων, άλλοι ηγέτες αυξάνουν συνεχώς τη στρατιωτική τους ισχύ και χρησιμοποιούν ασυνήθιστα μέσα από στοχευμένες δολοφονίες έως κυβερνοεπιθέσεις.

Αυτή η χρονιά ξεκίνησε με το «Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος» να είναι είναι το πιο δημοφιλές trend στο Twitter, μετά τη δολοφονία του Ιρανού στρατηγού Κασέμ Σουλεϊμανί, την οποία διέταξε ο Ντόναλντ Τραμπ.

Παρά το γεγονός ότι άλλες κυβερνήσεις στο παρελθόν δεν θα σχολίαζαν το περιστατικό, ο πρόεδρος των ΗΠΑ έσπευσε να υπερηφανευτεί.

Έναν μήνα αργότερα ο γιος του προέδρου ήταν ακόμη πιο άνετος, μιλώντας για τη δολοφονία του Κασέμ Αλ Ρίμι, ηγέτη της Αλ Κάιντα στην Υεμένη. Ο Ντόναλντ Τραμπ Τζούνιορ ευχαρίστησε τον μπαμπά του για τη δολοφονία εξαπολύοντας, παράλληλα, επίθεση στους Δημοκρατικούς.

Ο ίδιος ο Ντόναλντ Τραμπ έχει δείξει ελάχιστη ανησυχία για εγκλήματα πολέμου, όπως όταν απείλησε να καταστρέφει πολιτισμικά μνημεία του Ιράν.

«Αυτοί μπορούν να σκοτώσουν ανθρώπους, να βάζουν βόμβες και να ανατινάζουν τους δικούς μας και εμείς δεν μπορούμε να αγγίξουμε τα μνημεία τους; Δεν δουλεύει έτσι δήλωσε σε δημοσιογράφους εκείνη την περίοδο.

Ο Ρώσος πρόεδρος είναι ένας από τους πιο… θαραλλέους προέδρους όταν πρόκειται για δολοφονίες σε ξένο έδαφος.

Σε μία συνέντευξη Τύπου τον Δεκέμβριο στο Ελιζέ, μετά από συνομιλίες μεταξύ Μόσχας και Παρισιού για τον τερματισμό της βίας στην Ουκρανία, ο Βλαντιμίρ Πούτιν παραδέχθηκε ότι η Ρωσία σκότωσε έναν Τσετσένο αυτονομιστή , τον Ζελιμκάν Κανγκοσβίλι, στο Βερολίνο το περασμένο έτος.

«Ξέρω ότι ένας άνδρας πέθανε στο Βερολίνο. Είναι ένας άνδρα που είχε ενεργό συμμετοχή στις εχθρότητες από πλευράς αυτονομιστών στον Καύκασο. Ήταν ένας πολύ σκληρός βίαιος άνδρας» είχε δηλώσει.

Στο Μόναχο βρίσκεται και ο πρίγκιπας Φαϊζάλ μπιν Φαρχάν Αλ Σούντ, υπουργός Εξωτερικών της Σαουδικής Αραβίας, η οποία κατηγορείται για την φρικτή δολοφονία του Τζαμάλ Κασόγκι στην Κωνσταντινούπολη.

Δεν είναι, άλλωστε, λίγοι εκείνοι που εκτιμούν πως μάλλον ο Πάπας Φραγκίσκος είναι ο μόνος ηγέτης στη διεθνή πλατφόρμα που μιλάει ξεκάθαρα κατά της βίας αυτή την περίοδο.

Οι Ευρωπαίοι ηγέτες που δέχονται συχνά πυκνά κριτική πως δεν ασκούν αρκετά σκληρή πολιτική, τουλάχιστον, μπορούν να ισχυρίζονται ότι δεν έχουν υπάρξει σημαντικοί παράγοντες στην παγκόσμια κούρσα εξοπλισμών.

Την στιγμή που ο Τραμπ αστειευόταν πως ο πρώην πρόεδρος της Κομισιόν, Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, ήταν ένας «στυγνός δολοφόνος» η Ε.Ε. δεν έχει ούτε drones ούτε πραγματικό στρατό.

Ο Ζοζέπ Μπορέλ έχει αναγνωρίσει άλλωστε τα όρια που έχουν οι Βρυξέλλες λέγοντας πρόσφατα στο Ευρωκοινοβούλιο.

Αναλυτές, άλλωστε, εκτιμούν ότι δύο είναι οι βασικές αιτίες που ενισχύουν το αίσθημα της παγκόσμιας ανομίας:

Η άνοδος της Κίνας, η οποία δεν μοιράζεται τις ίδιες αξίες με τη Δύση πάνω σε θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων και δημοκρατικών ελευθεριών και

Η σταθερή υποχώρηση της Ουάσινγκτον από τον ρόλο της παγκόσμιας αστυνομίας, τον οποίο έπαιζε κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου.