Η παλαιότερη πύλη της πόλης του Μονάχου είναι πλέον γνωστή σε όλους ως μουσείο, αλλά η πύλη έχει εξυπηρετήσει πολλούς σκοπούς. Η ιστορία του κτιρίου:
Η παλαιότερη πύλη της πόλης του Μονάχου: αναφέρεται για πρώτη φορά σε έγγραφο το 1301
Λίγο μετά την πρώτη αναφορά του Μονάχου σε έγγραφο το 1158, η επιθυμία για μια οχύρωση της πόλης αυξήθηκε. Ως εκ τούτου, τον 13ο αιώνα χτίστηκε ένα περιφερειακό τείχος με τάφρο μπροστά του. “Μέρος αυτού ήταν το Talburgtor, το οποίο σήμερα είναι γνωστό μόνο ως ο παλιός πύργος του δημαρχείου”, λέει η ξεναγός της πόλης Stephanie Graßl. Το παλιό όνομα οφείλεται στο γεγονός ότι το μονοπάτι πίσω από το πέρασμα φτάνει μέχρι την κοιλάδα και τον Ίζαρ.
Ο πύργος με το πέρασμα αναφέρεται για πρώτη φορά σε έγγραφο του 1301 με την ονομασία “porta inferior” (κατώτερη πύλη).
Με ηλικία 722 ετών, είναι το παλαιότερο κτίριο του είδους του που σώζεται ακόμη στην πόλη. “Ωστόσο, μπορεί κανείς να υποθέσει, ακόμη και αν αυτό δεν αποδεικνύεται με βεβαιότητα, ότι βρισκόταν ήδη στο σημείο το 1239”, αναφέρει η Graßl.
Εκείνη τη χρονιά αναφέρθηκε για πρώτη φορά το αντίστοιχό της – η πύλη Kaufinger, που ονομάζεται επίσης Άνω Πύλη. Ωστόσο, αυτή και οι άλλες τρεις πύλες κατεδαφίστηκαν σταδιακά. Το μόνο που απέμεινε είναι η Talburgtor, η οποία μετατράπηκε σε δημαρχείο το 1394 μαζί με ένα βοηθητικό κτίριο. Πρόκειται για το παλαιότερο του Μονάχου.
“Πρόκειται για ένα κτίριο από τούβλα. Στον μεγαλύτερο χώρο, την πλαϊνή πτέρυγα, συνέβαιναν πολλά”, λέει η Graßl. Το μεγαλύτερο σπίτι χρησιμοποιούνταν για χορούς, εμπόριο υφασμάτων και αρτοποιεία. Επιπλέον, υπήρχε χώρος για κρεοπωλείο, όπου οι φτωχοί κάτοικοι της πόλης μπορούσαν να προμηθεύονται φτηνά τρόφιμα – αποτελούμενα από εντόσθια. Επιπλέον, μέχρι το 1874 η επιτροπή του εσωτερικού συμβουλίου με δώδεκα άτομα είχε την έδρα της εκεί.
Η παλαιότερη πύλη της πόλης του Μονάχου: σήμερα μουσείο παιχνιδιών
Το 1460, το συγκρότημα καταστράφηκε από κεραυνό. “Η διάσωση ήρθε, ωστόσο, από τον αρχιτέκτονα του Μονάχου Jörg von Halspach, ο οποίος ανοικοδόμησε το Παλιό Δημαρχείο με πύργο σε ύστερο γοτθικό ρυθμό μεταξύ 1470 και 1480”, εξηγεί η οδηγός της πόλης.
Τον 16ο αιώνα, η πρόσοψη βάφτηκε με τοιχογραφίες και ο πύργος απέκτησε έναν τρούλο. “Αυτό παρέμεινε μέχρι τον 19ο αιώνα, όταν ο πύργος απέκτησε ένα νεογοτθικό μυτερό κράνος”, λέει η Graßl. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο σήμερα δεν υπάρχει μόνο ένα καμπαναριό, αλλά άλλα τέσσερα γύρω γύρω.
Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, το κτίριο υπέστη σοβαρές ζημιές από βόμβες και στη συνέχεια κατεδαφίστηκε. “Όταν ξαναχτίστηκε από το 1971 έως το 1974, χρησιμοποιήθηκε ως πρότυπο ο ύστερος γοτθικός ρυθμός του Jörg von Halspach”. Λίγο αργότερα, το 1983, στον πύργο στεγάστηκε το Μουσείο Παιχνιδιών. Ιδρυτής του είναι ο Ιβάν Στάιγκερ. Το μουσείο παρουσιάζει μια μεγάλη ποικιλία παιχνιδιών από την Ευρώπη και την Αμερική σε τέσσερα επίπεδα. Σήμερα διευθύνεται από την κόρη του.
Οι πέντε πύλες του πρώτου τείχους της πόλης
Για να προστατεύσει καλά την πόλη από τους επιτιθέμενους, το Μόναχο έχτισε τον 13ο αιώνα ένα τείχος μήκους περίπου 1400 μέτρων. Αυτό περιέκλειε μια έκταση 17 εκταρίων και περνούσε γύρω από την Frauenkirche, την Rindermarkt και την Marienplatz.
Πέντε πύλες της πόλης αποτελούσαν επίσης μέρος του τείχους. Στην αρχή της Kaufingerstraße βρισκόταν η Άνω Πύλη, γνωστή και ως “Schöner Turm”. Παρόλο που σήμερα δεν υπάρχει πια πύλη εδώ, ένα γλυπτό έχει τοποθετηθεί στη γωνία των πολυκαταστημάτων Hirmer ως υπενθύμιση.
Η “Εσωτερική πύλη Sendlinger” και η “Πίσω πύλη Schwabing” κατεδαφίστηκαν επίσης. Κατά τον Μεσαίωνα, χρησίμευαν ως οδός διέλευσης της πόλης από τον βορρά προς τον νότο. Υπήρχε επίσης η “Vordere Schwabinger Tor”. Αυτό χρησιμοποιήθηκε κυρίως ως οδός διαφυγής για τον δούκα, καθώς διέμενε σε κοντινή απόσταση – στο Altes Hof.
Αφού σύντομα έγινε πολύ στενό μέσα στο πρώτο τείχος της πόλης, ο Λουδοβίκος Δ’ επέκτεινε την περιοχή του Μονάχου μέχρι το 1337. Κατασκεύασε ένα δεύτερο τείχος πόλης, το οποίο κάλυπτε τότε μια έκταση 91 εκταρίων.
