Το πασχαλινό λαγουδάκι έχει καθιερωθεί εδώ και καιρό ως εθιμική φιγούρα του Καθολικού Πάσχα. Όμως η πασχαλινή περίοδος επιφυλάσσει και πολλές άλλες παραδόσεις. Ακόμη και τα αρχαία έθιμα έχουν μερικές φορές νέες τάσεις.
Οι Άγιες Εβδομάδες στη Βαυαρία είναι γεμάτες από παλιά έθιμα και παραδόσεις – από τις πασχαλινές φωτιές και τα τελετουργικά της Μεγάλης Παρασκευής μέχρι τους φοίνικες και τα πασχαλινά σιντριβάνια.
Υπάρχουν όμως και νέες και επαναπροσδιοριζόμενες τάσεις στα έθιμα: για παράδειγμα, οι Πανάγιοι Τάφοι, οι οποίοι αυτή τη στιγμή τοποθετούνται ξανά σε πολλές καθολικές εκκλησίες το Πάσχα, όπως εξήγησε ο Michael Ritter από τη Βαυαρική Ένωση για τη Διατήρηση της Τοπικής Ιστορίας. “Αυτό που είναι ενδιαφέρον εδώ είναι η αντίθετη εξέλιξη από τη γενική τάση της κοινωνίας, η οποία κινείται προς την εκκοσμίκευση και απομακρύνεται από τις παραδοσιακές εκκλησίες”.
Τις προηγούμενες δεκαετίες, τα έθιμα γύρω από τους τάφους είχαν σχεδόν εξαφανιστεί – τώρα ξαναβρίσκονται σε ορισμένες καθολικές ενορίες. “Ανακαλύπτονται σε σοφίτες σε πολλά μέρη, ξεσκονίζονται και επανενεργοποιούνται”, περιέγραψε ο Ritter.
Σύμφωνα με την παράδοση, το Πασχαλινό Λαγουδάκι φέρνει πολύχρωμα αυγά και δώρα. Ως κοσμική εθιμική φιγούρα, τον 20ό αιώνα το πασχαλινό λαγουδάκι επικράτησε έναντι άλλων ζώων, όπως ο κόκορας, η αλεπού και ο πελαργός, δήλωσε ο Ritter.
Η προετοιμασία των πασχαλινών σιντριβανιών έχει επίσης εξαπλωθεί σε όλη τη Γερμανία εδώ και μερικές δεκαετίες. Σε αυτό το έθιμο ηλικίας άνω των 100 ετών από τη φράγκικη Ελβετία, τα σιντριβάνια διακοσμούνται με γιρλάντες από κλαδιά ελάτου, καλλιτεχνικά ζωγραφισμένα αυγά και πολύχρωμες κορδέλες.
Ο Landesverein für Heimatpflege (κρατικός σύλλογος για τη διατήρηση της τοπικής ιστορίας) συλλέγει και καταγράφει τις διάφορες παραδόσεις και έθιμα – και καλεί τους κατοίκους του κρατιδίου να συμμετάσχουν σε μια νέα εκστρατεία. Μπορούν να υποβάλουν τα αγαπημένα τους έθιμα στο διαδίκτυο.
“Θέλουμε να ανακαλύψουμε όσο το δυνατόν περισσότερα παλιά και νέα έθιμα”, λέει ο Rudolf Neumaier, διευθύνων σύμβουλος της ένωσης. “Τα περισσότερα έθιμα λειτουργούν μόνο σε μια ευρύτερη κοινότητα. Με τον τρόπο αυτό, προκαλούν ένα πνεύμα: το πνεύμα της κοινότητας”.
