Ο πρώτος Έλληνας της Νυρεμβέργης που αποφοίτησε από το ΜΙΤ

Στράτος Μοσκοφίδης: Από τη Νυρεμβέργη στο ΜΙΤ

Οι σπουδές σε ένα ανώτατο ίδρυμα αποτελεί πάντα διακαής πόθος της ελληνικής οικογένειας στην ομογένεια. Ιδιαίτερα σε ένα περιβάλλον ,όπως το γερμανικό, μια τέτοια πορεία εμποδίζεται πολλές φορές από διάφορες δυσχέρειες.

Η προσαρμογή της οικογένειας και του παιδιού στο νέο περιβάλλον, η διαφορά της κουλτούρας, η δυσκολία της γλώσσας και οι απαιτήσεις των γερμανικών πανεπιστημίων καθιστούν ένα τέτοιο εγχείρημα αρκετά δύσκολο.

Υπάρχουν όμως περιπτώσεις που νέοι άνθρωποι με πείσμα και θέληση φέρνουν εις πέρας τα όνειρά τους. Ένας τέτοιος νέος είναι και ο Στράτος Μοσκοφίδης από τη Νυρεμβέργη.

Ο πρώτος Έλληνας της Νυρεμβέργης που έγινε δεκτός και αποφοίτησε από το ΜΙΤ

Γιάννης Παππάς: Αγαπητέ φίλε Στράτο, θα σε παρακαλούσα να μας πεις καταρχήν μερικά πράγματα για τη σταδιοδρομία σου μέχρι τώρα.

Στράτος Μοσκοφίδης: Γεννήθηκα και μεγάλωσα στη Νυρεμβέργη από μετανάστες γονείς που ήρθαν να διεκδικήσουν ένα καλύτερο μέλλον στη Γερμανία.

Ήμουν μαθητής του ελληνικού Δημοτικού, Γυμνασίου και Λυκείου Νυρεμβέργης. Κατα τη θητεία μου ως μαθητής στο Ελληνικό Σχολείο αποκόμισα γνώσεις που στάθηκαν χρήσιμα εφόδια στην πορεία μου.

Το μεράκι των εκπαιδευτικών και η καθημερινότητα σε ένα δίγλωσσο περιβάλλον -παρά τα όποια εμπόδια- συνέβαλαν τα μέγιστα στη διαμόρφωση της προσωπικότητάς μου.

Ήσουν ένα παιδί που τον ενδιέφερε πάντα η γνώση;
Ομολογώ πως πάντα εκ λάμβανα τη γνώση ως μέσο για να πετύχω τους σκοπούς μου. Ύστερα βέβαια η αντίληψή μου αυτή άλλαξε παντελώς.

Για να παραμορφώσω λίγο τον μεγάλο Emmanuel Kant: Η γνώση δεν είναι απλά μέσο, αλλά σκοπός στο καθετί που επιχειρούμε.

Στο σημείο αυτό θα συμφωνήσω απόλυτα. Ας επικεντρωθούμε τώρα σε εσένα πάλι. Πρώτος σταθμός ήταν το Πολυτεχνείο του Aachen και η Μηχανολογία. Ήταν το όνειρο σου;
Δε θα έλεγα ότι ήταν το απόλυτο όνειρο. Σίγουρα θα έλεγα ότι το πεδίο των Θετικών Επιστήμων ήταν ανέκαθεν η κλίση μου.

Αφού πέτυχα στις Πανελλαδικές Εξετάσεις, αποφάσισα να μεταβώ στο Aachen. Το Πολυτεχνείο εκεί είναι ένα από τα κορυφαία ανώτατα ιδρύματα στην Ευρώπη.

Η αλήθεια είναι είναι ότι ενώ αρχικά δεν ήμουν ενθουσιασμένος, συνειδητοποίησα ότι η γνώση και το φοιτητικό περιβάλλον σε αλλάζει σαν άνθρωπο.

Πού πιστεύεις ότι έγκειται αυτή η αλλαγή;
Η αλλαγή εντοπίζεται ακριβώς στο ότι οι ορίζοντές σου διευρύνονται. Τι εννοώ με αυτό; Εννοώ ότι μεγαλώνοντας στο ελληνικό περιβάλλον της Νυρεμβέργης δεν είχα την ευκαιρία να συναναστραφώ καθημερινά με ανθρώπους από διαφορετικές κουλτούρες.

Επίσης, κατάλαβα ότι μπορώ να κυνηγήσω ευκαιρίες που για πολλούς λόγους το κλειστό περιβάλλον της Νυρεμβέργης δε θα μου τις προσέφερε.

Ενδιαφέρουσες οι διαπιστώσεις σου. Ανεφέρε μας και κάτι σχετικά με τις απαιτήσεις του γερμανικού πανεπιστημίου.
Το κύριο εμπόδιο είναι το γλωσσικό. Άμα καταφέρει κανείς να το αντιμετωπίσει όλα κυλούν βάσει προγράμματος. Ας προσθέσουμε και την οργάνωση που είναι απαραίτητη προϋπόθεση σε ενα γερμανικό ακαδημαϊκό περιβάλλον.

Κατάφερες λοιπόν στο τέλος και αποφοίτησες με άριστα λαμβάνοντας και διάφορες υποτροφίες. Επόμενη στάση ήταν για σένα η άλλη μεριά του Ατλαντικού και το κορυφαίο ανώτατο ίδρυμα του κόσμου: το ΜΙΤ.
Ναι, ήταν πάντα ο κρυφός μου πόθος! Η σκέψη αυτή μου μπήκε πρώτη φορά στο νου κατα τη διάρκεια των σχολικών μου χρόνων. Συγκεκριμένα, ο καθηγητής της Φυσικής στο Λύκειο τόνιζε επανειλημμένα την αίγλη του ΜΙΤ.

Ο θαυμασμός μου για αυτόν και η μεταδοτικότητά του με ενέπνευσαν ιδιαίτερα. Αποφάσισα έτσι μετά το τέλος των προπτυχιακών μου σπουδών να κάνω την αίτησή μου για τις μεταπτυχιακές μου σπουδές. Πάλι στον κλάδο της Μηχανολογίας.

Στο άκουσμα της είδησης ότι με αποδέχθηκαν ένιωσα ότι ένα όνειρο εκπληρώθηκε! Ταυτόχρονα άρχισε να με διακατέχει και μια αγωνία για το άγνωστο.

Μου ακούγεται λογικό. Ποιες ήταν οι γενικές διαφορές που συνάντησες ανάμεσα στα δύο μοντέλα ζωής και εκπαίδευσης;
Σχετικά με τη δουλειά που γίνεται στο πανεπιστήμιο μπορώ να πω ότι είχα να κάνω με δύο διαφορετικούς κόσμους. Στη Γερμανία η δουλεία του φοιτητή βασίζεται στη θεωρία και στις καλές γραπτές επιδόσεις.

Στην Αμερική ενδιαφέρονται κυρίως για την εφαρμογή της γνώσης αυτής μέσω ομαδικών εργασιών.

Το όλο κλίμα μεταξύ των νέων ήταν επίσης πιο ευδιάθετο και ο ζήλος προς την επιτυχία ήταν ένα βασικό στοιχείο. Κάτι το οποίο στη Γερμανία δεν το συναντούσες σε μεγάλο βαθμό.

Είναι γνωστό ότι η ελληνική επιστημονική κοινότητα του ΜΙΤ έχει έντονη παρουσία. Σε βοήθησαν οι Έλληνες που συνάντησες εκεί στην προσαρμογή σου;
Εννοείται! Στάθηκαν στο πλάι μου και χρωστάω πολλά σε αυτούς. Είναι μεγάλο ζήτημα να συναντάς ανθρώπους με κοινή καταγωγή και κοινές εμπειρίες.

Άξιο αναφοράς είναι το γεγονός ότι συνάντησα συμπατριώτες που ήταν καταξιωμένοι στον τομέα τους. Αυτό δείχνει ότι οι Έλληνες επιστήμονες είναι αξιόπιστοι και διακρίνονται σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του κόσμου.

Πριν από λίγους μήνες έλαβες το μεταπτυχιακό σου δίπλωμα. Ποια είναι τα σχέδια σου από εδώ και στο εξής;
Όλα κύλησαν ομαλά και ένας κύκλος έκλεισε. Όσον αφορά τα μελλοντικά μου πλάνα, θα ήθελα να επικεντρωθώ σε κάτι πέρα από τη Μηχανολογία. Η αναρρίχηση στον τομέα της συμβουλευτικής επιχειρήσεων είναι κάτι που με ενθουσιάζει ιδιαίτερα.

Είναι κάτι που δε σχετίζεται άμεσα με τον τομέα που σπούδασες. Ποιος ο λόγος αυτής της απόφασης;
Φαντάζει οξύμωρο αλλά ο τεχνολογικός κλάδος δεν είναι αυτός που με ενδιαφέρει εξ ολοκλήρου. Το ΜΙΤ με έκανε να το κατανοήσω.

Η μέθοδος σκέψης στη μηχανολογία βασίζεται στην εμπειρία παρά στην αυστηρή λογική. Ενώ η συμβουλευτική επιχειρήσεων ακολουθεί έναν αντίθετο τρόπο συλλογισμού, ο οποίος συνδέεται άρρηκτα με τον δικό μου.

Και για το τέλος: Μια συμβουλή προς τους νέους που κυνηγούν τις φιλοδοξίες τους.
Να πιστεύουν πάντα στον εαυτό τους και να απομονώνουν τις τοξικές καταστάσεις. Νομίζω αυτό αρκεί.

Σε ευχαριστούμε για τη συνέντευξη, αγαπητέ Στράτο.
Ευχαριστώ κι εγώ από καρδιάς!