Το Μόναχο, λοιπόν, μπήκε στο πρόγραμμα «Zero Waste City». Στο πλαίσιο του μελλοντικού διαλόγου του Μονάχου, ο Δήμαρχος Dieter Reiter και εμπειρογνώμονες διερεύνησαν τις δυνατότητες μιας «πορείας μείωσης απορριμμάτων του Μονάχου» το 2019 και ανέθεσαν στην διοίκηση της πόλης να αναπτύξει μια συνολική ιδέα μαζί με τις επιχειρήσεις της εταιρείας και τις δημοτικές εταιρείες.
Τα πρώτα αποτελέσματα παρουσιάστηκαν στο δημοτικό συμβούλιο το καλοκαίρι: Το Μόναχο γίνεται πόλη μηδενικών αποβλήτων και θέλει να συμμετάσχει στο δίκτυο Zero Waste Europe. Για το σκοπό αυτό, αναπτύσσεται μια ιδέα μηδενικών αποβλήτων, η οποία περιλαμβάνει επίσης την καθιέρωση μιας ετικέτας αστικής ποιότητας για ιδιαίτερα εταιρείες εξοικονόμησης πόρων και βιώσιμες.
Ταυτόχρονα, αναπτύσσεται μια στρατηγική κυκλικής οικονομίας, σκοπός της οποίας είναι ότι οι πόροι δεν καταλήγουν στα απόβλητα, αλλά παραμένουν στον κύκλο για όσο το δυνατόν περισσότερο, έτσι ώστε στην ιδανική περίπτωση να μην δημιουργούνται πλέον απόβλητα.
Έχει καθοριστεί ένα φιλόδοξο πρόγραμμα: Πλήρη σχέδια για το πώς μπορεί να λειτουργεί ένα Μόναχο χωρίς σκουπίδια θα πρέπει να παρουσιαστούν στο δημοτικό συμβούλιο το αργότερο στα τέλη του 2021.
Ένα πράγμα είναι ήδη σαφές: μόνο μαζί, ως αστική κοινότητα, θα επιτευχθεί ο στόχος. Εκτός από την προώθηση της αποφυγής αποβλήτων από την ίδια την διοίκηση της πόλης, η στρατηγική για μια μηδενική πόλη αποβλήτων θα πρέπει επίσης να περιλαμβάνει τη μείωση των αποβλήτων στην καθημερινή ζωή μέσω υπεύθυνης αγοραστικής συμπεριφοράς και τη βελτιστοποίηση της παραγωγής και των διαδικασιών στην οικονομία προς την αποφυγή αποβλήτων.
Ανακύκλωση οικοδομικών υλικών
Το Μόναχο είναι εταίρος στο έργο της ΕΕ URGE – Circular Building Cities
Στη θέση των πρώην χώρων της Μπάγερν στο βόρειο τμήμα του Μονάχου, θα κατασκευαστούν νέα διαμερίσματα έως και 15.000 ατόμων τα επόμενα δέκα χρόνια. Το ιδιαίτερο πράγμα για το κατασκευαστικό έργο: 600.000 τόνοι οικοδομικών υλικών που προκύπτουν από την κατεδάφιση, θα επανεπεξεργαστούν και θα χρησιμοποιηθούν επί τόπου.
Στόχος είναι η ανοικοδόμηση της περιοχής από την άποψη της αειφορίας, διατηρώντας παράλληλα τις επιπτώσεις στο περιβάλλον και την κατανάλωση ενέργειας και πόρων όσο το δυνατόν χαμηλότερα.
Ως εταίρος στο έργο της ΕΕ URGE – Circular Building Cities, η πόλη δοκιμάζει καινοτόμες λύσεις για τη μείωση της τεράστιας κατανάλωσης πρώτων υλών στον κατασκευαστικό τομέα με την ανακύκλωση δομικών υλικών.
Μετά την ταξινομημένη αποσυναρμολόγηση, τα υλικά διαχωρίζονται στο σύστημα θραυστήρα και ταξινομούνται λεπτά στο σύστημα διαλογής. Αυτές οι πρώτες ύλες υποβάλλονται σε επεξεργασία στη μονάδα ανάμειξης για να φτιαχτούν ερείπια, υποστρώματα ή ανακυκλωμένο σκυρόδεμα.
Έτσι, τα μέτρα σώζουν επίσης περίπου 93.000 ταξίδια φορτηγών που διαφορετικά θα ήταν απαραίτητα για τη μεταφορά ερειπίων και νέων πρώτων υλών.
Το Μόναχο υποστηρίζεται από τη χρηματοδότηση της ΕΕ και το URBACT, το ευρωπαϊκό πρόγραμμα για τη βιώσιμη αστική ανάπτυξη.
Με οκτώ δημοτικούς εταίρους, το Μόναχο δημιουργεί ένα δίκτυο για την προώθηση της κυκλικής οικονομίας στον κατασκευαστικό τομέα σε ολόκληρη την Ευρώπη και, συνεπώς, καθιστά μια από τις βιομηχανίες υψηλής έντασης πόρων πιο βιώσιμη.
Περισσότερη χωρητικότητα, περισσότερη εκκένωση, περισσότερη επικοινωνία και περισσότερη καθαριότητα στους χώρους ανακύκλωσης: αυτό είναι που διαπραγματεύτηκε η πόλη με τα διπλά συστήματα για τα επόμενα τρία χρόνια.
Στο Μόναχο, οι δύο εταιρείες εκμετάλλευσης Remondis και Wittmann είναι υπεύθυνες για τους χώρους ανακύκλωσης και επομένως είναι υπεύθυνες για την εφαρμογή.
Στο μέλλον, τα δύο τρίτα των δοχείων θα αδειάζονται τουλάχιστον τρεις φορές την εβδομάδα. Περισσότερες δυνατότητες δημιουργούνται επίσης με τη συλλογή μεταλλικών, πλαστικών και σύνθετων συσκευασιών, που μπορούν εύκολα να διαχωριστούν ξανά, σε ένα δοχείο.
Αυτοκόλλητα με κωδικούς QR δίνουν επίσης στους πολίτες την ευκαιρία να λάβουν πληροφορίες ή, για παράδειγμα, να αναφέρουν απευθείας μόλυνση.
Το δημοτικό συμβούλιο ανέθεσε επίσης στην εταιρεία διαχείρισης αποβλήτων του Μονάχου να αναθεωρήσει τη συμφωνία συντονισμού με τα διπλά συστήματα βάσει του νέου νόμου περί ανακύκλωσης.
Για το σκοπό αυτό, πρέπει να εξεταστούν τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα του συστήματος εμπορευματοκιβωτίων αποθήκης (σύστημα μεταφοράς) έναντι του κίτρινου κάδου ή του σάκου στο σπίτι (σύστημα συλλογής) καθώς και η δυνατότητα δημιουργίας και χρηματοδότησης πρόσβασης χωρίς εμπόδια σε ανακυκλώσιμα δοχεία.
Θα πρέπει επίσης να εξεταστεί και να αξιολογηθεί η περαιτέρω ανάπτυξη της τεχνολογίας διαλογής καθώς και η ανάπτυξη της αγοράς δευτερογενούς υλικού.
