Ηλιας Κατσάκος Μαυρομιχάλης ο γενναίος Μανιάτης αγωνιστής του ’21
Ο Ηλίας γεννήθηκε στη Μάνη και ήταν γιος του Γιάννη Μαυρομιχάλη, του επονομαζόμενου Κατσή και ανιψιός του Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη, ηγεμόνα της Μάνης κατά τον καιρό της Επανάστασης. Φημιζόταν για την ανδροπρεπή ομορφιά του, την ευγένεια και την ανδρεία του.
Το ερωτικό του ειδύλλιο με τη νεαρή κόμισσα της Πλακεντίας και ο τραγικός επίλογος εδώ στο Μόναχο, όπου παραμένει θαμμένος μέχρι σήμερα
Με την έκρηξη της Επανάστασης, σε ηλικία μόλις είκοσι ετών, ανασυγκροτεί ως αρχηγός λακωνικού σώματος την διαλυθείσα πολιορκία της Κορώνης, που μόλις πριν από λίγο είχε αποτύχει. Παίρνει μέρος στις μάχες της Αργολίδας και, κατά την επιδρομή του Ιμπραήμ στη Βέργα του Αλμυρού, διακρίνεται για την ανδρεία και τη ριψοκινδυνότητα του.
Επειδή συμμετείχε ενεργά στην αντιδραστική κίνηση κατά του Κυβερνήτη Καποδίστρια, φυλακίστηκε στο Ναύπλιο το 1830, απ’ όπου όμως κατάφερε να δραπετεύσει και, επιστρέφοντας, ξεκίνησε την εξέγερση της Μάνης, μπαίνοντας επικεφαλής των στασιαστών.
Σημαντική είναι η δράση και η συνδρομή του και στα χρόνια της Αντιβασιλείας του Όθωνα, ιδιαίτερα με την αποτελεσματική παρέμβαση του για την καταστολή των βίαιων αντιδράσεων και ενόπλων στάσεων των Μανιατών κατά του αφοπλισμού και της κατεδάφισης των πολεμικών πύργων στη Μάνη.
Οι προσπάθειές του για την επικράτηση της τάξης και της ειρήνης συνεχίστηκαν και στη Μεσσηνία.
Με τη μεταφορά της πρωτεύουσας στην Αθήνα, ο Ηλίας Κατσάκος Μαυρομιχάλης διορίστηκε, σε αναγνώριση των υπηρεσιών του προς το θρόνο, υπασπιστής του Όθωνα.
Η εμφάνιση του στη νεοσύστατη αθηναϊκή κοινωνία έκανε μεγάλη εντύπωση και κέρδισε αμέσως με την ομορφιά, την ευγένεια και την ανδρεία του το θαυμασμό Ελλήνων και ξένων.
Ένα τυχαίο μα και συνάμα μοιραίο γεγονός στάθηκε αφορμή για το ερωτικό ειδύλλιο του Ηλία με την όμορφη κόρη της Δούκισσας της Πλακεντίας, την Ελίζα. Μία μέρα, η Δούκισσα και η κόρη της Ελίζα διέτρεξαν θανάσιμο κίνδυνο να γκρεμιστούν στον Ιλισσό όταν αφηνίασαν τα άλογα της άμαξας τους.
Ο Κατσάκος που περνούσε από κει, διαπιστώνοντας τον κίνδυνο για τις δύο γυναίκες, τα πυροβόλησε αποφασιστικά με τόλμη και ακρίβεια και τα σκότωσε. Από τη μέρα εκείνη, ο γενναίος άνδρας έγινε ο κατακτητής της καρδιάς των δύο γυναικών, της μάνας από ευγνωμοσύνη και της κόρης από έρωτα, η οποία μάλιστα τον θεωρούσε ως μελλοντικό της μνηστήρα.
Ο Ηλίας όμως ήταν παντρεμένος και πατέρας δύο παιδιών. Σύμφωνα με το θρύλο, ο Κατσάκος χώρισε από τη γυναίκα του για να παντρευτεί την κόμισσα Ελίζα και ο γάμος αυτός θα γινόταν εάν δεν μεσολαβούσε το τραγικό τέλος των δύο αυτών ανθρώπων.
Ήταν Απρίλιος του 1836. Ο Κατσάκος έφευγε από την Ελλάδα, συνοδεύοντας ως υπασπιστής τον Όθωνα στη Βαυαρία. Η Δούκισσα αποφάσισε να κάνει μαζί με την κόρη της ένα μεγάλο ταξίδι στη Μέση Ανατολή, πιστεύοντας ότι το ταξίδι αυτό θα βοηθούσε την Ελίζα να ξεχάσει την καταστροφική ερωτική σχέση της. Εκείνη την εποχή στο Μόναχο, τους κατοίκους της πόλης αποδεκάτιζε φοβερή επιδημία χολέρας.
Δυστυχώς ο Ηλίας Κατσάκος ασθένησε και πέθανε. Η είδηση του θανάτου του Κατσάκου βρήκε την Δούκισσα και την κόρη της στην Βηρυτό. Η νεαρή κοπέλα πέθανε ένα χρόνο αργότερα γιατί η ήδη κλονισμένη υγεία της και η ραγισμένη από τον έρωτα καρδιά δεν άντεξαν στο άγγελμα του θανάτου του αγαπημένου της.
Ο Ηλίας Κατσάκος Μαυρομιχάλης ενταφιάστηκε εδώ στο Μόναχο και ο τάφος του υπάρχει μέχρι και σήμερα στο Alter Südfriedhof. Το μνημείο ανεγέρθηκε από το βασιλιά Λουδοβίκο τον Α’ της Βαυαρίας και, εμπνευσμένος από τον άδικο χαμό του, ο Γερμανός ποιητής Μιχαελ φον Γιουνγκ του έπλεξε θρήνο.
