Ο άνθρωπος, χάρη στον οποίο γνωρίζουμε σήμερα πώς ήταν η μορφή δεκάδων αγωνιστών της Ελληνικής Επανάστασης του 1821.
Ο Κρατσάιζεν Καρλ (Karl August Krazeisen) ήταν Bαυαρός αξιωματικός του πεζικού και ερασιτέχνης ζωγράφος, πήρε αρχικά μέρος στις επιχειρήσεις της πατρίδας του κατά του Ναπολέοντα και το 1826, υπακούοντας στο ρομαντισμό και το φιλελληνισμό της εποχής, πήγε στην Ελλάδα για να πολεμήσει υπέρ της ανεξαρτησίας των Ελλήνων.
Ήταν ο άνθρωπος που γνώρισε από κοντά τους ηρωικούς αγωνιστές, σχεδίασε τη μορφή τους και αφού τους απαθανάτιζε, ζητούσε να βάλουν την υπογραφή τους στο έργο του ως πιστοποιητικό αυθεντικότητας. Έχοντας συναίσθηση της αξίας των έργων του, γυρίζοντας στο Μόναχο το 1827, προχώρησε σε λιθογράφηση των σχεδιασμάτων του και στην έκδοση ενός λευκώματος με τίτλο “Προσωπογραφίες των διασημότερων Ελλήνων και Φιλελλήνων“, που τυπώθηκε σε επτά τεύχη.
Τα λευκώματα έγιναν πολύ δημοφιλή την εποχή εκείνη, σαν ένα είδος πολεμικής ανταπόκρισης, και παρά το λιτό και σχετικά απλοϊκό τους χαρακτήρα, αποτέλεσαν βάση για πολλά πορτρέτα των επαναστατών που εμφανίστηκαν αργότερα. Οι λιθογραφίες αυτές μας επιτρέπουν να γνωρίζουμε σήμερα την αληθινή όψη του Κολοκοτρώνη, του Νικηταρά, του Μακρυγιάννη, του Μιαούλη, του Αλέξανδρου Μαυροκορδάτου και άλλων.
Στις εικόνες αυτές, μετέπειτα, βασίστηκαν κορυφαίοι ζωγράφοι, όπως ο Πίτερ Φον Ες και ο Θόδωρος Βρυζάκης. Συνολικά σχεδίασε 91 έργα, ανάμεσά τους υδατογραφίες, τοπία, αρχαιότητες, πολεμικές συνθέσεις και βέβαια τις προσωπογραφίες των πρωταγωνιστών του 1821. Τα δεκαεννιά πορτρέτα μορφών της επανάστασης, τα φιλοτέχνησε είτε στα στρατόπεδα, από τα οποία πέρασε, ή στην Γ’ Εθνοσυνέλευση, στην οποία ήταν παρών. Τα περισσότερα έργα έγιναν με μολύβι και σε χαρτί μικρού μεγέθους. Στο σχέδιο του Κρατσάϊζεν, βασίστηκε η μορφή του Κολοκοτρώνη που εμφανιζόταν στο πεντοχίλιαρο του 1984.
Μετά τον θάνατο του Κρατσάϊζεν, η συλλογή ανήκε πλέον στην κόρη του Μαρία, από την οποία τα κληρονόμησε ο σύζυγός της, Φετώβ, ρωσικής καταγωγής ο οποίος και με την συμβουλή του Ν.Γύζη καθηγητή τότε στο Μόναχο, αποφάσισε αντί να τα κληρονομήσει στους απογόνους του, να τα διαθέσει στο ελληνικό δημόσιο. Έτσι, το Φεβρουάριο του 1926, ο κληρονόμος της συλλογής ενημέρωσε επίσημα πλέον το ελληνικό προξενείο στο Γαλάτσι της Ρουμανίας όπου ζούσε τότε.
Λίγο καιρό αργότερα, με ένα άρθρο του ο Ζαχαρίας Παπαντωνίου προέτρεπε την ελληνική κυβέρνηση να αγοράσει το κληροδότημα. Έτσι τελικά έναντι 200.000 δραχμών τα έργα του Κρατσάιζεν επέστρεψαν στον τόπο όπου είχε εμπνευστεί τη δημιουργία τους και δόθηκαν στην Εθνική Πινακοθήκη. Οι λιθογραφίες του βρίσκονται σήμερα στην Αθήνα στο Εθνικό ιστορικό Μουσείο.
