Το πρώτο της μπάνιο στη θάλασσα, η πρώτη βόλτα στο λούνα παρκ, το βιβλίο που εμπνεύστηκε από το θάρρος της μικρής κοπέλας που κακοποιήθηκε βάναυσα.
Η ιστορία της είναι από τις φρικτές ιστορίες που κανείς ακούει, διαβάζει, αλλά δεν μπορεί να πιστέψει. Όταν η Μυρτώ ήταν 15 χρονών, βρισκόταν για διακοπές στην Πάρο με την οικογένειά της. Έφυγε για μια βόλτα μόνη της στην παραλία και λίγη ώρα αργότερα η μητέρα της την εντόπισε άγρια χτυπημένη και κακοποιημένη, μια ανάσα πριν τον θάνατο.
Ήταν 22 Ιουλίου 2012 και στην 15χρονη τότε κοπέλα είχε επιτεθεί βίαια ο 24χρονος Πακιστανός Αχμέτ Βακάς για να της κλέψει το τηλέφωνο αρχικά, όπως ισχυρίστηκε στο δικαστήριο, και στην συνέχεια για να την βιάσει. Δεν αρκέστηκε όμως στα εγκλήματα αυτά, αλλά χτύπησε βάναυσα την κοπέλα με πέτρες και την πέταξε στα βράχια για να την σκοτώσει, προκαλώντας της τραυματισμούς που απείλησαν την ίδια της τη ζωή.
«Όταν πλησίασα το σημείο, είδα ένα αλλοιωμένο σώμα και πρόσωπο. Εβλεπα παντού αίμα. Παρά πολυ αίμα. Το δεξί της μάτι ήταν κλειστό, πρησμένο και μελανιασμένο. Το αριστερό της μάτι ήταν ανοιχτό και ασάλευτο. Πρησμένο και αυτό και ματωμένο. Σκέφτηκα πως αν δεν πέθανε ακόμα, σε λίγα λεπτά θα είναι σίγουρα νεκρή! Στο νοσοκομείο μου είπαν ότι το παιδί μου ειναι κλινικά νεκρό. Όπως διαπιστώθηκε αργότερα στο νοσοκομείο, όλο της το πρόσωπο ήταν σπασμένο», είχε πει στην κατάθεσή της η μητέρα της Μυρτώς, η Μαρία Κοτρώτσου, που είναι ο φύλακας άγγελος του κοριτσιού.
Από την επόμενη στιγμή του εγκλήματος άρχισε για την Μυρτώ και την οικογένειά της ένας πραγματικός αγώνας, αρχικά για την επιβίωση και μετά για να κερδίσει το κορίτσι την ίδια τη ζωή που ένας βάρβαρος εγκληματίας θέλησε να της στερήσει.
Η κυρία Κοτρώτσιου, μιλώντας στον ΑΝΤ1, περιέγραψε την καθημερινότητά τους, λέγοντας ότι κάθε μέρα είναι ένας αγώνας ζωής.
«Μόνο ο Θεός μπορεί να βοηθήσει» είπε χαρακτηριστικά.
Η μητέρα της Μυρτούς τόνισε ότι το χαμόγελο της κόρης της είναι αυτό που της δίνει ζωή. «Δόξα τω Θεώ, δεν το έχει χάσει» είπε χαρακτηριστικά και αναφέρθηκε στο πρώτο της μπάνιο στην Πάρο, ύστερα από επτά χρόνια.
Η κυρία Κοτρώτσιου εξέφρασε την ανησυχία της για την ασφάλεια του παιδιού της σε περίπτωση που κάποια στιγμή η ίδια φύγει από τη ζωή, ενώ αποκάλυψε ότι το κράτος δεν έχει βοηθήσει στο παραμικρό.
«Δεν λαμβάνουμε καν το επίδομα του δεύτερου προσώπου» τόνισε η ίδια και εξήγησε ότι αν δεν υπήρχαν οι συνάνθρωποί της, δεν θα μπορούσαν να ζήσουν εκείνη και η κόρη της.
Η μητέρα της Μυρτώς απηύθυνε έκκληση στο κράτος, να «σκύψει» πάνω από όλες τις περιπτώσεις παιδιών που έχουν βρεθεί σε τόσο δύσκολη κατάσταση. «Αυτά τα παιδιά έχουν δικαιώματα και πρέπει κάποια στιγμή το κράτος να τα σκεφτεί» δήλωσε χαρακτηριστικά.
Όλα τα βήματα για τη σταδιακή βελτίωση της Μυρτούς έγιναν αυτά τα χρόνια αργά, αλλά σταθερά, ένα – ένα και με μεγάλο δισταγμό.
Αρχικά η Μυρτώ πήγε στις ΗΠΑ, μετά ολοκλήρωσε την θεραπεία στο πρώτο κέντρο αποκατάστασης στη Λάρισα και συνέχισε προσπαθώντας κάθε μέρα, κάθε ώρα και κάθε στιγμή, να κερδίσει ακόμα ένα μικρό —καθημερινό— «πραγματάκι», δεδομένο για όλους μας, που από εκείνη όμως στερήθηκε τόσο βίαια.
protothema.gr
