Από τα τέλη Νοεμβρίου, λειτουργεί μόνιμα στο Μόναχο το “Κέντρο Ζωγραφικής Γιάννη Νίκου”, στο οποίο οι επισκέπτες απ’ όλο τον κόσμο θα έχουν την ευκαιρία να μυηθούν, με αντιπροσωπευτικά έργα, σε όλους τους θεματικούς κύκλους του καλλιτέχνη.

Το «Κέντρο», που λειτουργεί στην καρδιά του Μονάχου (ankauf am Nordbad, Schleißheimer Straße119) διευθύνεται από τον κ. Μάριο Κουλαουζίδη, ο οποίος και θα ξεναγεί ως οικοδεσπότης τους επισκέπτες στα θέματα των πινάκων.

Ο σπουδαίος Έλληνας ζωγράφος, Γιάννης Νίκου, στις 14 Μαρτίου θα δώσει το παρόν στο Μόναχο στο «Κέντρο Ζωγραφικής».

Το «Κέντρο Ζωγραφικής Γιάννης Νίκου» ιδρύθηκε το 2016 στην Ελλάδα, ως μία μη κερδοσκοπική οργάνωση αφιερωμένη στην διατήρηση και παρουσίαση του έργου του Γιάννης Νίκου.

Στο εκθετήριο, το οποίο συνεχώς θα εμπλουτίζεται, θα γίνονται παρουσιάσεις για το ποικίλο έργο του κύριου εκπρόσωπο του μαγικού ρεαλισμού στην Ελλάδα, του ζωγράφου Γιάννη Νίκου (που ξεπερνά τις 3.000 ελαιογραφίες και σχέδια).

Τα έργα του, μερικά από τα οποία έχουν υπερμεγέθη μορφές (μέχρι 5×2μ), χωρίζονται στην πλειοψηφία τους σε θεματικές ενότητες:

«Ρομαντικός Κύκλος»
«Αλληγορικός Κύκλος»
«Ο Κόσμος Των Αγγέλων»
«Βιβλικός Κύκλος»
«Μεσαιωνικός Κύκλος»
«Μυθολογικός κύκλος»
«Ιστορικός Κύκλος»
«Θαλασσογραφίες Και Ναυμαχίες»
«Σύγχρονος Κύκλος»
«Abstract»
«Πορτρέτα»

O Γιάννης Νίκου, είναι ένας από τους σημαντικότερους σύγχρονους Έλληνες ζωγράφους και κύριος εκπρόσωπος του «Μαγικού Ρεαλισμού».

Στην ιδιαίτερα συμβολιστική ζωγραφική του έχει προσθέσει και υπερρεαλιστικά στοιχεία, από την πρώτη περίοδο δουλειάς του (1970-1990), δημιουργώντας έτσι μια πολύ προσωπική και αναγνωρίσιμη ταυτότητα .

Ο Γιάννης Νίκου σπούδασε ζωγραφική στην Σχολή Καλών Τεχνών Αθηνών, από το 1965 ως το 1970, με δασκάλους τους Γ. Μαυροειδή, Ν. Νικολάου και Γ. Μόραλη στη ζωγραφική και την Έλλη Βοϊλα στο ψηφιδωτό. Εκείνη την περίοδο σπούδασε παράλληλα υποκριτική και σκηνογραφία στη Σχολή Θεάτρου και Κινηματογράφου Αθηνών, καθώς και κλασική κιθάρα. Ασχολήθηκε με την τοιχογραφία κι έκανε σκηνογραφίες και κοστούμια για θεατρικές παραστάσεις.

Μεταξύ διαφόρων διακρίσεων, έχει επιλεγεί να εκπροσωπήσει την Ελλάδα στην έκθεση της ΕΟΚ «150 νέοι ζωγράφοι της Κοινότητας». Το 1984, ο Δημήτρης Αρβανίτης παρουσίασε το έργο του Γ.Νίκου στην ταινία «Ο σουρρεαλισμός στην Ελληνική ζωγραφική», που πήρε το α’ βραβείο ταινίας μικρού μήκους στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.

Εκεί κατά την περίοδο όπου ζει στην Ιταλία (1985-1990), η Νομαρχία της Umbria και το υπουργείο Τουρισμού, τον βραβεύουν για την δουλειά του ενώ η Διεθνής Επιτροπή Τέχνης του Lugano του απονέμει τον τίτλο του magister και περιλαμβάνει το έργο του στην ειδική έκδοση «Πρωταγωνιστές της Ιταλικής Τέχνης» Το 1988 συμμετέχει στην VII Ευρωπαϊκή Biennale στην Ρώμη, όπου του απονέμεται και το βραβείο σχεδίου, για τον Κύκλο του “έργα με μολύβι”.

Για το πολιτιστικό του έργο βραβεύθηκε στην Γένοβα με ειδικό βραβείο από την UNICEF,ενώ ιδιαίτερα τιμητική ήταν η έκθεση του στο Palazzo Spinola(Γένοβα 1987),όπου εξέθεσε για πρώτη φορά ξένος καλλιτέχνης.

Ο Γιάννης Νίκου ασχολήθηκε επίσης με την Γλυπτική, γοητευμένος πάντα , όπως βλέπουμε και στην ζωγραφική του,με τον όγκο και την τρισδιάστατη πραγματικότητα.Το 2017,έκανε το πρώτο του γλυπτό βασισμένο στον θεματικό του Κύκλο “Αbstraction” και στο έργο “Εξέλιξη”. Το γλυπτό παρουσιάστηκε στην ατομική, τιμητική του έκθεση από τον Δήμο Αμαρουσίου, στην Ολυμπιακή Δημοτική Πινακοθήκη “Σπύρος Λούης”, τον Δεκέμβριο του 2017.

Έχει παρουσιάσει ως τώρα το έργο του σε πολλές ατομικές εκθέσεις σε:

Αθήνα
Θεσσαλονίκη
Βρυξέλλες
Μιλάνο
Μπρέσια
Γένοβα
Ρώμη
Λονδίνο
Λευκωσία
Τορόντο

καθώς και σε άλλες πόλεις της Ελλάδας και του εξωτερικού.

Συμμετείχε επίσης σε ομαδικές σε:

Βασιλεία
Παρίσι
Σπολέττο
Τόντι
Ρώμη
Τορίνο
Σαβόνα
Μάλτα
Ν.Υόρκη
Τορόντο
Αμβέρσα
Λευκωσία

Εκτενείς αναλύσεις και αναφορές για το έργο του γίνονται σε λεξικά και βιβλία τέχνης, ενώ πίνακές του υπάρχουν σε Μουσεία και ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

Στο έργο του Γιάννη Νίκου, συναντάται μια ιδιαιτερότητα ασυνήθιστη για την εικαστική πραγματικότητα. Ευρύτατη θεματολογία κατανεμημένη σε ενότητες, που φιλοτεχνούνται χρονολογικά παράλληλα και δεν αποτελούν διαφορετικές περιόδους του καλλιτέχνη.

Παράλληλα, με τα χρώματα που χρησιμοποιεί, ο ζωγράφος κ. Νίκου απευθύνεται στο συναίσθημα το κατ’ εξοχή μέσο υποβολής του θεατή για την μύηση του στον φανταστικό κόσμο της τέχνης του, αφού θεωρεί την ύπαρξη αυτού του μυημένου θεατή, ως προϋπόθεση για την λειτουργία της Τέχνης γενικότερα. Ο βασικός σκοπός είναι να επικοινωνήσει μέσω της ζωγραφικής του με το ασυνείδητο του ατόμου, εκεί όπου λειτουργούν τα αρχέγονα σύμβολα.

Θέλει τον θεατή να βρίσκεται μέσα στο έργο του, να συμμετέχει στα δρώμενα κατά τα πρότυπα της αρχαίας τραγωδίας και όχι απλά να χαζεύει το έργο λόγω επιτυχημένης παράθεσης σχημάτων και χρωμάτων. Πετυχαίνοντας αυτή την ποιότητα συγκίνησης του θεατή, έχει πετύχει τον σκοπό του.

Μ’ αυτή τη βάση, η θεματογραφία θίγει, χωρισμένη σε θεματικές, ό,τι απ’ την αρχή της Δημιουργίας απασχόλησε στην εξέλιξη του πλανήτη μας. Η διάφορη θεματογραφία, αλλά και η «διαφορά» των έργων που σπάει την λεγόμενη ενότητα έργου, είναι μόνο φαινομενική.

Στηρίζονται όλα σε μια μαθηματική εξίσωση στην οποία αλλάζει μόνον ο Χ κάθε φορά, δηλαδή η ζητούμενη εικαστική λύση – που είναι και η πρόκληση – σε κάθε νέο έργο. Ο καλλιτέχνης, αφού ξεπεράσει στην αρχή της πορείας του το «τεχνικό μέρος» – το ένα χρώμα δίπλα στο άλλο, το σχέδιο – μετά αρχίζει να ζωγραφίζει, δηλαδή να απεικονίζει απρόσκοπτα, ό,τι τον προκαλεί κι ερεθίζει πνευματικά.

Για την δημιουργία κάθε έργου του έχει, παράλληλα με την σύλληψη του, ολοκληρωθεί η ενορχήστρωση των εκφραστικών μέσων, σχέδιο-χρώμα-μορφή, όπου τον κυρίαρχο ρόλο έχει το σχέδιο: η αρμονική διαίρεση του χώρου σε φόρμες, σε σχήματα.

Γνωστά έργα ζωγραφικής του Γιάννη Νίκου

«Ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος στις επάλξεις, ξημερώματα 29ης Μαΐου 1453»
«Αγγελοπαγίδα»
«Αναζητώντας το Γκράαλ»
«Εξωθεν των τειχών»
«Άγγελοι χαμένοι μέσα στο πλήθος»
«Ο δεύτερος Άγγελος της Αποκάλυψης»
«Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, ο μύθος»
«Οι φύλακες του ναού»
«Η ναυμαχία της Σαλαμίνας»
«Το πέρασμα του Αχέροντα»
«Εκάτη: τρίμορφη θεά»
«Ο Διδάσκαλος»

Εκθέσεις

1967 9η Πανελλήνια Καλλιτεχνική Έκθεση , Ζάππειο Μέγαρο – Αθήνα
1969 10η Πανελλήνια Καλλιτεχνική Έκθεση , Ζάππειο Μέγαρο – Αθήνα
1969 Έκθεση νέων ζωγράφων και γλυπτών της Σχολής Καλών Τεχνών Αθηνών , Βρετανικό Συμβούλιο, Αθήνα
1970 Έκθεση αποφοίτων Σχολής Καλών Τεχνών Αθηνών, Αθήνα
1971 11η Πανελλήνια Καλλιτεχνική Έκθεση, Ζάππειο Μέγαρο, Αθήνα
1972 Έκθεση νέων καλλιτεχνών, Ελληνοαμερικανική Ένωση, Αθήνα
1972 Γκαλερί «Κρεωνίδης», (ατομική), Αθήνα
1975 Γκαλερί «Κρεωνίδης», (ατομική), Αθήνα
1976 Γκαλερί «Ο», Αθήνα
1977 Γκαλερί «L’angle aigu», (ατομική) Βρυξέλλες
1977 Διεθνής έκθεση ζωγραφικής, Βασιλεία , Ελβετία
1977 Γκαλερί “Artmedia”, Παρίσι
1977 Γκαλερί «Ο», Τέχνη χωρίς σύνορα, Αθήνα
1981 Γκαλερί «Αργώ», Αθήνα (ατομική)
1981 Γκαλερί «Αργώ», Αθήνα
1982 Έκθεση νέων ζωγράφων της ΕΟΚ, Εθνικό Ωδείο Αθηνών
1984 Γκαλερί “Athenaeum Art Gallery”, Αθήνα (ατομική)
1984 Μercato Internazionale d’Arte, Todi – Ιταλία
1984 Festival dei due mondi, Spoleto – Ιταλία
1985 Mercato Internazionale d’ Arte, Todi – Ιταλία
1985 Γκαλερί “Athenaeum Art Gallery”, Αθήνα
1986 Γκαλερί “Interarte”, Milano, Iταλία (ατομική)
1987 Γκαλερί «Αντήνωρ», Αθήνα
1987 Γκαλερί “San Michele”, Brescia – Ιταλία (ατομική)
1987 Γκαλερί “Del Bello”, Toronto – Καναδάς
1987 Πολιτιστικό Κέντρο “Tunnel”, Palazzo Spinola, Ατομική – Τιμητική, Genova – Ιταλία
1987 Καλλιτεχνικό Πνευματικό Κέντρο “II Brandale”, Savona – Ιταλία (ατομική)
1986-90 Παρουσίαση «Μουσείου Βορρέ», στις ΗΠΑ και Καναδά
1988 Συλλογική Ιταλών Καλλιτεχνών, Πνευματικό Κέντρο Δήμου Τορίνο – Ιταλία
1988 VIII Ευρωπαϊκή Biennale, Roma, Ιταλία
1988 Βiennale Tέχνης, Μάλτα
1988 Γκαλερί «Αντήνωρ», Αθήνα (ατομική)
1990 Γκαλερί «Αστρολάβος», Αθήνα
1994 Γκαλερί «Αργώ», Αθήνα (ατομική)
1994 Γκαλερί «Ειρμός», Θεσσαλονίκη (ατομική)
1995 Αίθουσα Τέχνης Τρικάλλων (ομαδική με θέμα την Αποκάλυψη)
1996 Γκαλερί «Αργώ», Αθήνα
1998 Γκαλερί «Αργώ», Αθήνα (ατομική)
2000 «Art Club», Θεσσαλονίκη (ατομική)
2003-04 Δημοτική Πινακοθήκη Θεσσαλονίκης – ΛΗ’ Δημήτρια, Ατομική – Τιμητική, Αποθήκη Γ’ Λιμάνι – Θεσσαλονίκη.
2006 Γκαλερί «Αργώ», Αθήνα (ομαδική με θέμα την “Mona Lisa”)
2007 «Μουσείο Βορρέ», Ατομική – Τιμητική, Αθήνα
2009 «Αρχαιολογικό Μουσείο Καβάλας», Ατομική – Τιμητική, Καβάλλα
2009 «Τεχνόπολις» (αίθουσα Δ12, Γκάζι) του Δήμου Αθηναίων, Ατομική – Τιμητική, Αθήνα
2012 Τα Χρώματα της Ευρώπης, Πολιτιστικό Κέντρο «Μελίνα», Αθήνα
2012 Πολυχώρος Τέχνης και Πολιτισμού «Μύλος», «Έλληνες Θεοί και Ήρωες»,Θεσσαλονίκη
2013 Αίθουσα Τέχνης «Φ.Α.Α.Θ», Θεσσαλονίκη (ατομική)
2013 Ολυμπιακά Ακίνητα Γουδή – Κέντρο Ιππασίας «Έλληνες Θεοί και Ήρωες», Ατομική, Αθήνα
2014 « Da Vinci » club, ( ατομική ), Αθήνα.
2014 «Κέντρο Τέχνης Καστέλας », Πειραιάς
2014 « Knights Templar », UK Sommelier Association , Λονδίνο
2014 « Πρώτη σελίδα », art idea club, « Artzone 42 Gallery », Αθήνα
2015 « Towers Gallery », Σόφια, (ατομική)
2015 « Art Spyral », Μύκονος , ( ομαδική)
2015 « London Art Collective » Λονδίνο, ( ατομική)
2016 « Leader Academy », Βουλγαρία, ( ατομική )
2016 «Greek Light»,Hamptons, U.S.A
2016 «Πολιτιστικό Κέντρο Στροβόλου» , Λευκωσία, Κύπρος, ( ατομική)
2017 Δήμος Δράμας ,ατομική τιμητική , αίθουσα «Ελευθερία»,ως «Κέντρο Ζωγραφικής Γιάννη Νίκου»
2017 Δημοτική Ολυμπιακή Πινακοθήκη Αμαρουσίου «Σπύρος Λούης»,ατομική τιμητική ως «Κέντρο Ζωγραφικής Γιάννη Νίκου»
2019 Aτομική έκθεση με την ευκαιρία της επίσημης λειτουργίας του «Κέντρου Ζωγραφικής Γιάννη Νίκου» στο Μόναχο-Γερμανία.