Αυτούσια η ανακοίνωση του Γερμανικού Ογκολογικού Κέντρου για την Κατερίνα:
Tο Γερμανικό Ογκολογικό Κέντρο (GOC) πάντα συμμετέχει και υποστηρίζει κάθε εκδήλωση εθελοντικής αιμοδοσίας. Σε αυτήν όμως την συγκεκριμένη που, ταυτόχρονα με την προσφορά προς όσους έχουν ανάγκη από αίμα, ανάγκη που δεν εκλείπει ποτέ, το Κέντρο μας έχει και έναν λόγο παραπάνω αφού, μέσω αυτής της εκδήλωσης, τιμάται μια νέα κοπέλα που την είχαμε κοντά μας και που πάλεψε γενναία, όχι μόνο με τον καρκίνο, αλλά και με το γεγονός ότι σε πολύ μικρό διάστημα, έχασε και τους δύο της γονείς και διαγνώστηκε και η ίδια από καρκίνο.
Η αιμοδοσία το Σάββατο είναι στην μνήμη της Κατερίνας Χριστοφίδου και της μητέρας της, Αμαλίας Νικολάου. Η Κατερίνα έφυγε από τον κόσμο αυτόν πριν από περίπου 6 μήνες από όγκο στον εγκέφαλο.
Την τελευταία εβδομάδα της ζωής της νοσηλεύτηκε στο Κέντρο μας, και ήρθε πολύ κοντά με όλους μας. Ήταν μόλις 23 ετών. Στις 13 αυτού του μήνα, θα γινόταν 24.
Ήταν πολύ δύσκολα τα τελευταία 4,5 χρόνια της ζωής της, αφού στο διάστημα αυτό έχασε και τους δύο της γονείς. Τον πατέρα της, από έμφραγμα του μυοκαρδίου, στα 40 του μόλις χρόνια.
Και έναν χρόνο μετά, η μόλις 38 χρονών μητέρα της Αμαλία πέθανε μπροστά στα μάτια της ξαφνικά από ασθένεια του εγκεφάλου .
Περίπου έναν χρόνο μετά, διαγνώστηκε η ίδια με όγκο στον εγκέφαλο, ο οποίος αφαιρέθηκε στην Γερμανία. Μαζί της εκεί ήταν ο ένας από τους δύο θείους της, αδέρφια της μάνας της, Γιώργος Νικολάου, στην φωτογραφία με την αδελφή του Αμαλία και την ανιψιά του Κατερίνα.
«Θυμάμαι ότι από την αρχή ήταν πιο χαλαρή απ’ όλους μας η Κατερίνα. Αυτή μας έδινε κουράγιο, αντί να συμβαίνει το αντίθετο. Εκείνο που την ενοχλούσε πολύ, ήταν όταν αντιλαμβανόταν ότι κάποιος την αντιμετώπιζε με οίκτο», μας λέει ο θείος.
Πριν γίνει η διάγνωση, και παρά το γεγονός ότι η Κατερίνα ορφάνεψε νωρίς και πολύ απότομα (ζούσε με την γιαγιά και τον παππού πια), ήταν ένα πολύ ενεργητικό και αισιόδοξο κορίτσι. Ήταν μέλος του Απόλλωνα Λεμεσού, ασχολείτο με την γυμναστική με πάθος, και ήταν πολύ ευαίσθητο άτομο, μας είπε ο κ. Νικολάου.
Εκείνο που την πείραξε πιο πολύ μετά την επέμβαση στην Γερμανία ήταν ότι αναγκάστηκε να περιορίσει πάρα πολύ την άσκηση. Όμως, δεν τα έβαλε κάτω.
Έχοντας χάσει περίπου δύο χρόνια από την φοίτησή της στο σχολείο όταν, σχεδόν απανωτά έχασε και τους δύο της γονείς, αποφάσισε να γραφτεί στο Νυχτερινό για να τελειώσει τις σπουδές της. Ήταν μεγάλος της πόθος η αποφοίτηση από το σχολείο.
Δυστυχώς, δεν πρόλαβε, αλλά νομίζουμε πως τιμητικά αξίζει και με το παραπάνω να της δοθεί από το Νυχτερινό το Απολυτήριο.
Ο θείος της Γιώργος Νικολάου, που είναι Τεχνικός Πληροφορικής στην Αρχή Λιμένων (για αυτό και θα γίνει εκεί η αιμοδοσία το Σάββατο), θα ήθελε «για την ψυχή της Κατερίνας μας και της αδερφής μας, να έρθουν όσοι περισσότερο μπορούν». Πιστεύει ότι με αυτόν τον τρόπο, μέσω του αίματος που θα διατεθεί σε ανθρώπους που το έχουν ανάγκη, θα διαιωνισθεί η μνήμη τους.
«Η Κατερίνα έφυγε ήσυχα. Όταν διαγνώστηκε με καρκίνο, ήρθε πολύ κοντά στην Εκκλησία. Επισκεπτόταν συχνά το μοναστήρι της Παναγίας της Αμυρούς, και είχε πνευματικό της τον χωροεπίσκοπο Αμαθούντος κ. Νικόλαο.»
Εμείς όλοι στο GOC θα την θυμόμαστε ως μία γενναία και πολύ ευγενική κοπέλα. Κι αν εδώ στον λογαριασμό του facebook μας αναδεικνύουμε την ιστορία της, είναι επειδή από τέτοιες ιστορίες παίρνουμε όλοι δύναμη και συνεχίζουμε την πορεία μας στη ζωή. Όπως έκανε κι’ η Κατερίνα.
Για αυτό και κάνουμε έκκληση σε όλους τους φίλους και όλες τις φίλες του Κέντρου μας να συμμετάσχουν στην αιμοδοσία, και να πάρουν μαζί συγγενείς και φίλους τους.