Εκδήλωση στο Μόναχο για τη λήξη του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου

Η Εκκλησία μας σε εκδήλωση στο Μόναχο για τη λήξη του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου.

Όπως είναι γνωστό στις 11 Νοεμβρίου 1918 στις 11 π.μ. υπογράφηκε η συμφωνία κατάπαυσης των πολεμικών επιχειρήσεων των κρατών που έλαβαν μέρος στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Μετά από 80 χρόνια, στις 11 Νοεμβρίου 2018, στις 11 π.μ.γιορτάστηκε στο Μόναχο η Επέτειος του γεγονότος αυτού, με μια εξαίρετη ιδιαιτερότητα και συμβολισμό, στην πλατεία Königsplatz.

Η Königsplatz, είναι γνωστή παγκοσμίως από τα δύο Μουσεία, τη Γλυπτοθήκη και Τη Συλλογή Αρχαιοτήτων, με εκθέματα ελληνικά και ελληνιστικά. Στην πλατεία δεσπόζουν επίσης τα Προπύλαια, ένα επιβλητικό και μεγαλόπρεπο κτίσμα με κορινθιακούς δωρικούς και ιωνικούς κίονες, με μεγάλου μεγέθους ανάγλυφες παραστάσεις με θέματα από την Ελληνική Επανάσταση 1821 και αναγραφή στα ελληνικά ονομάτων Ελλήνων και Φιλελλήνων ηρώων της Επανάστασης. Ο πατέρας του βασιλέα της Ελλάδος Όθωνα, ο βασιλέας Λουδοβίκος Ά ήταν ο εμπνευστής της κατασκευής των Προπυλαίων και θέλησε να διαιωνήσει, με το κτίσμα αυτό, τον απελευθερωτικό αγώνα του 1821 και τη δημιουργία του νέου ελληνικού κράτους με τον γιό του Όθωνα.

Δίπλα από την πλατεία έκτισε το 1933 ο Χίτλερ το μεγαλεπήβολο αρχηγείο του και το κτίριο της Γεστάπο και χρησιμοποιούσε την Königsplatz για τις πομπώδεις παρελάσεις των ναζιστών.

Με αφορμή τη φετεινή 80η Επέτειο της λήξης του Α΄Παγκοσμίου Πολέμου (1918) ένας καλλιτέχνης στο Μόναχο, ο κ. Walter Kuhn είχε την ιδέα να τοποθετήσει στην Königsplatz πάνω από 3.000 παπαρούνες, επηρεασμένος και από σχετικές εκδηλώσεις ωρισμένων ευρωπαικών κρατών.

Η παπαρούνα αποτελεί σύμβολο τιμής και μνήμης των πεσόντων στον Πόλεμο. Όπως αναφέρει το BBC, οι κόκκινες παπαρούνες φυτρώνουν σε συνθήκες κατεστραμμένου εδάφους σε όλη τη Δυτική Ευρώπη.

Ήδη από τους ναπολεόντιους πολέμους στις αρχές του 19ου αιώνα τεράστιες εκτάσεις έχαναν τη βλάστησή τους. Όπου υπήρχαν δε νεκροί στρατιώτες αναπτύσσονταν οι κόκκινες παπαρούνες.

Στα τέλη του 1914, οι πλούσιες σε βλάστηση εκτάσεις της Βόρειας Γαλλίας και της Φλάνδρας μετατράπηκαν σε ερημικές σχεδόν περιοχές, όταν ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος έπληττε την Ευρώπη. Την ώρα που οι συγκρούσεις λάμβαναν χώρα στις περιοχές αυτές, διαρκώντας για μεγάλα χρονικά διαστήματα, η παπαρούνα ήταν ένα από τα μοναδικά φυτά που αναπτύσσονταν στα πεδία των μαχών.

Καταλύτης στην καθιέρωση της παπαρούνας ως συμβόλου του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου αποτέλεσε ο Καναδός χειρούργος John McCrae, με το ποίημά του “Στα Πεδία της Φλάνδρας”.

Το ποίημα το έγραψε ο καναδός καθηγητής το 1915, όταν ως στρατιωτικός γιατρός είδε να σκοτώνεται στη δεύτερη μάχη του Υπρ (Βέλγιο) ένας φοιτητής του. Τρία χρόνια μετά πέθανε και ο ίδιος ο Μακρέι. Οι στίχοι αυτοί συνοδεύουν τις εκδηλώσεις μνήμης για τους νεκρούς του Α’ παγκοσμίου πολέμου και όσων πολέμων ακολούθησαν.Η παπαρούνα ήρθε να συμβολίσει την τεράστια θυσία που έκαναν οι συμπολεμιστές του και γρήγορα μετατράπηκε σε ένα μόνιμο “μνημόσυνο” όσων πέθαναν στον Α ‘Παγκόσμιο Πόλεμο.

Η πόλη του Υπρ, στη δυτική Φλάνδρα, αποτέλεσε το επίκεντρο σφοδρών μαχών από το 1914 έως το 1918. Εκεί σταμάτησε η προέλαση των Γερμανών προς το κομβικής σημασίας λιμάνι της Οστάνδης και τη βόρεια Γαλλία. Το Υπρ και η γύρω περιοχή ήταν το μόνο τμήμα του Βελγίου που δεν καταλήφθηκε από το γερμανικό στρατό. Το κόστος ήταν τεράστιο. Υπολογίζεται ότι οι απώλειες Βρετανών και Γερμανών στις τρεις μάχες του Υπρ ξεπέρασαν τους 900.000. Από το 1928 μέχρι σήμερα, κάθε βράδυ στις 8, το σιωπητήριο ηχεί στο Υπρ στη μνήμη αυτών των παιδιών. Στην αψίδα, στην περίμετρο του ιστορικού κέντρου είναι γραμμένα τα ονόματά τους.

(Πηγές: alfavita και Tribes.wordpress.com)

Το ποίημα σε ελεύθερη μετάφραση

Στις πεδιάδες της Φλάνδρας

Στις πεδιάδες της Φλάνδρας, παπαρούνες ανθίζουν
Ανάμεσα στους σταυρούς σειρά με σειρά,
Την δικιά μας θέση έτσι θυμίζουν.
Κορυδαλλοί θαρραλέα πετώντας,
αψηφούν των όπλων την κλαγγή
σπάνια κελαηδίσματα τραγουδώντας.

Είμαστε οι νεκροί. Πριν λίγες μέρες,
ζήσαμε, νιώσαμε την αυγή και είδαμε την ομορφιά της δύσης.
Αγαπήσαμε και αγαπηθήκαμε, και τώρα κειτόμαστε
στις πεδιάδες τις Φλάνδρας.

Κράτα αυτό που έμεινε από την μάχη μας με τον εχθρό.
Σε σένα τ’ αδύναμά μας χέρια παραδίδουν τον πυρσό.
Κάνε τον δικό σου, κράτα τον ψηλά.
Και αν η πίστη σου καμφθεί για μας που ‘χουμε πεθάνει
δεν θα κοιμηθούμε ποτέ, όσο φυτρώνουν παπαρούνες
στις πεδιάδες της Φλάνδρας.

(Πηγή tafilologika.blogspot.com)

Στην „κόκκινη“ από παπαρούνες πλατεία Königsplatz προσήλθαν  χιλιάδες βαυαροί και τουρίστες για να θαυμάσουν την σπάνια αυτή καλλιεχνική επέτειο και καταχειροκρότησαν τον εμπνευστή της ιδέας αυτής και της υλοποίησής της, κ. Walter Kuhn και όλους τους εθελοντές συνεργάτες του. Τόσο ο ίδιος καλλιτέχνης, όσο και οι άλλοι ομιλητές τόνισαν στις ομιλίες τους, το ότι η επιλογή της Königsplatz για την εκδήλωση έγινε σκόπιμα, για να δοθεί ένα ισxυρό μήνυμα „ΠΟΤΕ ΠΙΑ ΠΟΛΕΜΟΣ“.

Την εκδήλωση πλαισίωσε μουσικά και χορωδιακά „Η Συριακή Χορωδία της Ειρήνης“, που αποτελείται κυρίως από πρόσφυγες Σύρους που, λόγω πολέμου στην πατρίδα τους, πήραν το δρόμο της προσφυγιάς και ήλθαν στο Μόναχο.

Στην εκδήλωση παρέστη ο Πρωτοπρεσβύτερος Απόστολος Μαλαμούσης, ο οποίος χαιρέτισε και συνεχάρη εγκάρδια τον καλλιτέχνη κ. Walter Kuhn. Η σύζυγος του καλλιτέχνη μαθαίνει νέα ελληνικά στο Λαικό Πανεπιστήμιο Μονάχου από τον δάσκαλο κ. Παύλο Παπαδόπουλο.

Η βαυαρική τηλεόραση και τα άλλα μέσα μαζικής ενημέρωσης, αναφέρθηκαν διεξοδικά στην όμορφη και πλήρη συμβολισμού εκδήλωση, με τις παπαρούνες

Foto: στιγμιότυπο από την ομιλία στην πλατεία Königsplatz. Στη πρώτη σειρά των καθημένων (δεξιά) ο π. Απόστολος (φωτο Βαυαρική Τηλεόραση)

Foto: ο καλλιτέχνης κ. Kuhn με τον Πρωτοπρεσβύτερο Απόστολο Μαλαμούση, τη σύζυγό του και τον δάσκαλο των ελληνικών κ. Παύλο Παπαδόπουλο (Φωτο: Μαλαμούσης και Klaus Honigschnabel)