Ένα hotspot μεταξύ Isarvorstadt και Au: Η Corneliusbrücke εξυπηρετεί όχι μόνο ως ένα σημαντικό κόμβο κυκλοφορίας, αλλά αποτελεί και πρόσβαση στο Museumsinsel και έναν ελκυστικό χώρο.
Αν ο αρχιτέκτονας Theodor Fischer είχε σκεφτεί κατά τη διάρκεια της κατασκευής το 1902 ότι η γέφυρά του θα μετατραπεί κάποτε σε τόπο συναντήσεως και αστικής κουλτούρας, όπως το Kulturstrand και το Isarbalkon, αυτό δεν το ξέρουμε!
Σύνδεση μεταξύ μουσείων και χώρου πρασίνου
Ανάμεσα στις συνοικίες Isarvorstadt και Au, η Corneliusbrücke συνδέει μια πολύχρωμη και μοντέρνα συνοικία στην αριστερή πλευρά του Isar και μια ζωντανή κατοικημένη περιοχή στη δεξιά όχθη του. Παρέχει επίσης πρόσβαση στο νότιο άκρο του Museumsinsel, το οποίο γίνεται καταπράσινο το καλοκαίρι.
Από εδώ μπορείτε να θαυμάσετε το Γερμανικό Μουσείο, του οποίου η είσοδος μπορεί να προσεγγιστεί μέσω της Bosch ή της Ludwigsbrücke.
Το όνομα Corneliusbrücke προέρχεται από τον ζωγράφο Peter von Cornelius (1783-1867), ο οποίος κλήθηκε στο Μόναχο τον 19ο αιώνα από τον βασιλιά Ludwig I και τον ανιψιό του, τον συνθέτη και τον ποιητή Peter Cornelius (1824-1874).
Τόπος εκδηλώσεων και μεγάλης κινητικότητας
Η Corneliusbrücke συνδέει την Corneliusstraße – αφήνοντας την Gärtnerplatz – με τη Schweigerstraße. Εκτός από τη λειτουργία της ως σημαντικού κόμβου μεταφοράς, η γέφυρα χρησιμοποιείται επίσης ως χώρος εκδηλώσεων.
Μετατρέπεται, για παράδειγμα, σε ένα παραθεριστικό κέντρο ακριβώς στην πόρτα σας: στο Kulturstrand, το οποίο έχει ήδη πραγματοποιηθεί αρκετές φορές, υπάρχει όλο το καλοκαίρι ζωντανή μουσική στο Isarbalkon με ένα καθημερινά μεταβαλλόμενο πρόγραμμα, κοκτέιλ μετά την εργασία, τα οποία μπορείτε να τα απολαύσετε σε ειδικά κατασκευασμένη άμμο για αίσθηση παραλίας.
Ιστορία και αρχιτεκτονική
Η Corneliusbrücke, σήμερα σημαντικό σημείο συνάντησης, υπάρχει ήδη για πάνω από εκατό χρόνια και χτίστηκε μετά την καταστροφική πλημμύρα το 1899 κατά τη διάρκεια της Isarregulierung. Το 1902, η Sager & Woerner άρχισε να κατασκευάζει τη γέφυρα και την παραχώρησε για κυκλοφορία ένα χρόνο αργότερα.
Σχεδιάστηκε από τον αρχιτέκτονα Theodor Fischer, του οποίου τα σχέδια συνεχίζουν να διαμορφώνουν το αστικό τοπίο του Μονάχου μέχρι σήμερα.
Μόλις το 1910, το άγαλμα του Ludwig II τοποθετήθηκε μεταξύ της μεγάλης και των δύο μικρότερων αψίδων γεφυρών, που δημιούργησε ο πολιτικός μηχανικός Oskar von Miller.
Κεντρική φώτο: Rufus46
