Ο γερμανικός Τύπος καταγράφει τα νέα επεισόδια της τουρκικής προκλητικότητας.
Την επιθετικότητα, όπως παρουσιάζεται, της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής βάζει στο μικροσκόπιό της η Tagesspiegel σχολιάζοντας:
«[…] Το πραγματικό πρόβλημα της Τουρκίας είναι η πολιτική απομόνωση που φέρνουν οι όλο και περισσότερες μονομερείς ενέργειες. Εκτός από το Κατάρ η χώρα δεν έχει φίλους στη Μέση Ανατολή. Το αργότερο μετά το άνοιγμα των συνόρων για τους πρόσφυγες τον περασμένο Μάρτιο η Άγκυρα είναι πλέον μόνη της και στην Ευρώπη.
Καθότι η οικονομία της εξαρτάται όμως από τις εξαγωγές και τον τουρισμό, η Τουρκία χρειάζεται ανοιχτές αγορές και καλές σχέσεις με όσο το δυνατόν περισσότερες χώρες. Ωστόσο ενώ ζητά τη διεύρυνση της τελωνειακής ένωσης με την ΕΕ, δυσαρεστεί και προσβάλλει την ίδια ώρα με τη συμπεριφορά της ευρωπαϊκές χώρες όπως την Ελλάδα, την Κύπρο και τη Γαλλία.
Ο Ερντογάν είναι αρκετά ρεαλιστής για να συμβιβάζεται για λόγους τακτικής στο ένα ή στο άλλο θέμα.
Ως προς την γενική κατεύθυνση της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής όμως που έχει στόχο να καταστήσει τη χώρα περιφερειακή δύναμη ακόμη και μέσα από μεμονωμένες στρατιωτικές δράσεις […] δεν πρόκειται να αλλάξει κάτι άμεσα. Το »τουρκικό πρόβλημα» της Δύσης μόλις ξεκίνησε».
Για εσωτερική κατανάλωση η συζήτηση για την Αγία Σοφία
Στη συζήτηση στην Τουρκία για μετατροπή του ιστορικού ναού της Αγίας Σοφίας σε τζαμί αναφέρεται σχόλιο της Süddeutsche Zeitung. Η εφημερίδα την εντάσσει στο πλαίσιο της ευρύτερης στρατηγικής του προέδρου Ερντογάν εκτιμώντας ότι γίνεται καθαρά για λόγους εσωτερικής κατανάλωσης.
«Γιατί να αλλάξει τώρα (η Αγία Σοφία); Διότι ο Ερντογάν χρειάζεται χειροπιαστές κρίσεις. Με την Αγία Σοφία κινητοποιεί τους παραδοσιακούς του ψηφοφόρους, τους ισλαμιστές. Παρότι δεν αποτελούν τη μεγαλύτερη ομάδα υποστηρικτών του, είναι σημαντικοί. Το εάν θα γίνει η Αγία Σοφία τζαμί ή όχι – εκκρεμεί η δικαστική απόφαση της 2ας Ιουλίου – δεν είναι πρωτεύον.
Σημασία έχει απλώς να τροφοδοτεί τους υποστηρικτές του. Και να προκαλεί τους αντιπάλους του ώστε να κάνουν λάθη. Την ίδια ακριβώς τακτική ακολουθεί και στη συζήτηση περί πρόωρων εκλογών και αλλαγής του εκλογικού νόμου».
