Στις 11 Νοεμβρίου οι καθολικοί γιορτάζουν την Ημέρα του Αγίου Μαρτίνου – με πολύχρωμες πομπές με φανάρια, ψητή χήνα Αγίου Μαρτίνου και παλιούς θρύλους. Υπήρχε όμως πραγματικά ο άγιος; Και γιατί τον θυμόμαστε κάθε χρόνο; Έθιμα και ιστορίες για την Ημέρα του Αγίου Μαρτίνου.
Η Ημέρα του Αγίου Μαρτίνου ήταν αρχικά μια χριστιανική γιορτή προς τιμήν του Αγίου Μαρτίνου της Τουρ. Σήμερα, δεν είναι μόνο μια ιστορική φιγούρα, αλλά και ένα σύμβολο της φιλανθρωπίας.
Σε πολλές περιοχές, η ημέρα αποτελεί επίσης μια ευκαιρία για να διδαχθούν τα παιδιά τη σημασία της κοινότητας και της αλληλεγγύης.
Ποιος ήταν ο Άγιος Μαρτίνος;
Ο θρύλος του Αγίου Μαρτίνου χρονολογείται από τον 4ο αιώνα και αναφέρεται στον Μαρτίνο της Τουρ, έναν Ρωμαίο στρατιώτη που αργότερα έγινε επίσκοπος.
Πολλές ιστορίες έχουν μεταφερθεί για τη ζωή του, ιδίως από την εποχή που ήταν ακόμη στρατιώτης.
Είναι δύσκολο να πούμε αν ο Άγιος Μαρτίνος έζησε πραγματικά όπως περιγράφεται στους θρύλους.
Οι ιστορικές πηγές είναι ελάχιστες και πολλά από όσα λέγονται γι’ αυτόν βασίζονται στην προφορική παράδοση και στη θρησκευτική λατρεία.
Ωστόσο, αναγνωρίζεται ευρέως ότι ο Μαρτίνος υπήρξε ως ιστορικό πρόσωπο, ακόμη και αν οι ακριβείς λεπτομέρειες της ζωής του παραμένουν ασαφείς.
Ο θρύλος του Αγίου Μαρτίνου και του ζητιάνου
Ένας από τους πιο γνωστούς θρύλους λέει ότι ο Μαρτίνος συνάντησε έναν ζητιάνο μια κρύα μέρα του χειμώνα.
Τότε έκοψε το ζεστό παλτό του στη μέση με το σπαθί του και έδωσε το ένα μισό στον ζητιάνο.
Αυτή η πράξη φιλανθρωπίας οδήγησε στο να τιμηθεί αργότερα ο Μαρτίνος ως προστάτης άγιος των φτωχών και των απόρων.
Λαμπαδηδρομίες: Μεταφέροντας το φως στον κόσμο
Ο Άγιος Μαρτίνος είναι μια γιορτή που γιορτάζεται στις 11 Νοεμβρίου. Η παράδοση αυτή είναι ιδιαίτερα διαδεδομένη στη Γερμανία, την Αυστρία και την Ελβετία.
Η πομπή με τα φανάρια είναι ένα από τα πιο γνωστά έθιμα της γιορτής του Αγίου Μαρτίνου.
Ιδιαίτερα τα παιδιά περιμένουν με ανυπομονησία την πομπή κάθε χρόνο, όπου παρελαύνουν στους δρόμους με φανάρια που έχουν φτιάξει τα ίδια.
Αυτά τα φανάρια συμβολίζουν το φως και την ελπίδα που έφερε ο Άγιος Μαρτίνος στον κόσμο.
Οι πομπές συχνά συνοδεύονται από τραγούδια. Σε ορισμένες περιοχές γίνονται επίσης πομπές του Αγίου Μαρτίνου στις οποίες αναπαριστάται ο θρύλος του Αγίου Μαρτίνου – συχνά με ιππείς με ιστορικές στολές και ένα έργο που θυμίζει τη συνάντηση του Μαρτίνου με τον ζητιάνο.
Άλλα έθιμα και παραδόσεις για την Ημέρα του Αγίου Μαρτίνου
Η πομπή συχνά καταλήγει σε μια μεγάλη φωτιά. Ένα άλλο ευρέως διαδεδομένο έθιμο είναι η κοινή χρήση ενός Weckmann από γλυκά μπισκότα ζύμης, το οποίο αρχικά υποτίθεται ότι αντιπροσώπευε έναν επίσκοπο.
Σε ορισμένες περιοχές, τα παιδιά πηγαίνουν επίσης από σπίτι σε σπίτι τραγουδώντας τα τραγούδια του Αγίου Μαρτίνου για να λάβουν γλυκά ή μικρά δώρα – μια παράδοση που θυμίζει τη χριστιανική αρχή του μοιράσματος και της προσφοράς.
Πολλές εκκλησίες διοργανώνουν επίσης λειτουργίες προς τιμήν του Αγίου Μαρτίνου, όπου αφηγούνται την ιστορία της ζωής και των πράξεών του.
Η χήνα του Αγίου Μαρτίνου και η σημασία της
Ένα ξεχωριστό έθιμο της ημέρας του Αγίου Μαρτίνου είναι το γεύμα της χήνας του Αγίου Μαρτίνου.
Σε πολλές περιοχές σερβίρεται χήνα αυτή την ημέρα – συχνά με κόκκινο λάχανο και ζυμαρικά.
Η προέλευση αυτού του εθίμου δεν είναι σαφής, αλλά θα μπορούσε να συνδέεται με ένα επεισόδιο στη ζωή του Μαρτίνου.
Ο θρύλος λέει ότι ο Μαρτίνος κρύφτηκε σε μια στάνη χήνας πριν από τον διορισμό του ως επίσκοπος, προκειμένου να αποφύγει τις εκλογές.
Ωστόσο, οι χήνες τον πρόδωσαν κουβεντιάζοντας δυνατά και έτσι χειροτονήθηκε επίσκοπος παρά την αντίστασή του. Ως τιμωρία, οι χήνες φαγώθηκαν.
Σήμερα, η κατανάλωση της χήνας του Αγίου Μαρτίνου δεν έχει μόνο μαγειρική αλλά και συμβολική σημασία.
Συμβολίζει τη φιλοξενία και το μοίρασμα με τους άλλους.
Πηγή: GRland.info
