Γνωρίσαμε μια πολύ ξεχωριστή προσωπικότητα του Ελληνισμού της Βαυαρίας. Μια καλλιτέχνιδα με εύρος ποιοτικό, που φαίνεται και μέσα από τη συνέντευξή της. Σας παρουσιάζουμε την συγγραφέα και ζωγράφο Ελένη Βασίλειου – Αστερόσκονη!
Κυρία Βασιλείου καλησπέρα σας. Εκ μέρους της συντακτικής ομάδας του bavariagr.de, θέλουμε να σας ευχαριστήσουμε για το χρόνο που διαθέτετε για να μιλήσετε σε εμάς και το κοινό μας. Με αφορμή την επικείμενη εμφάνισή σας στη Νυρεμβέργη, σε ένα άκρως “μαγικό” και παραμυθένιο απόγευμα, θα θέλαμε να σας γνωρίσουμε καλύτερα.
Σε αυτό το σημείο, να θυμίσουμε στους αναγνώστες μας ότι το Σάββατο 22 Δεκεμβρίου 2018 μπορούν να σας συναντήσουν στη Νυρεμβέργη στις 20:00 μ.μ. στον χώρο του Gostner Hoftheater.
Θέλετε να μας πείτε λίγα λόγια για αυτή την εκδήλωση;
Ε.Β: Καλησπέρα σας. Σας ευχαριστώ και εγώ με την σειρά μου για το ενδιαφέρον σας να με γνωρίστε και να με συστήσετε στους αναγνώστες σας, μέσα από αυτή την συζήτηση.
Πράγματι, το Σάββατο 22 Δεκεμβρίου πρόκειται να παραβρεθώ, ως κεντρικό πρόσωπο, σε μία παρουσίαση αφιερωμένη στο Λογοτεχνικό μου έργο, υπό την διοργάνωση-επιμέλεια της Ελληνικής Καλλιτεχνικής Λέσχης Νυρεμβέργης. Θα γίνει αναφορά στα βιβλία μου, το πώς εμπνεύστηκα, θα διαβαστούν αποσπάσματα στην Ελληνική και Γερμανική γλώσσα και φυσικά θα υπάρχει συζήτηση με το κοινό. Επίσης στον ίδιο χώρο θα εκτεθούν και 10 ζωγραφικά μου έργα.
Στην αφίσα βλέπει κανείς ότι παρουσιάζεστε ως Ελένη Βασιλείου – Αστερόσκονη. Τι σημαίνει αυτό για εσάς;
Ε.Β: Η προσθήκη επιθέτου αντιστοιχεί στον καλλιτεχνικό κόσμο που εκπροσωπώ τα τελευταία 16 χρόνια. Σημαίνει πολλά για εμένα. Και για όσους έχουμε μοιραστεί συναισθήματα είτε μέσα από τις λέξεις μου, είτε μέσα από τις ζωγραφιές και δράσεις μου. Είναι η μαγική σκόνη που αφήνω στο πέρασμά μου…ένα μικρό παραμύθι που ξαγρυπνά μέχρι να φτάσει στο τέλος του. Εξάλλου, όπως έχω ξαναπεί, είμαστε όλοι κυριολεκτικά και ίσως λίγο ποιητικά φτιαγμένοι από αστερόσκονη και κάποια μέρα θα ξαναγυρίσουμε στα άστρα!
Από πού πηγάζει η έμπνευσή σας;
Ε.Β: Εμπνέομαι κάθε φορά που αντικρίζω μοναξιά .
Χαμόγελα χλωμά, ήλιους που καίνε και φεγγάρια ολόγιομα.
Κάθε φορά που μια ξαφνική μυρωδιά από το πουθενά
θα ξυπνήσει μέσα μου μία ανάμνηση παλιά…
Με δεδομένο ότι ζείτε στη Νυρεμβέργη, σε ποιο ακριβώς κοινό απευθύνεστε; πόσο απαιτητικό είναι να γίνει αποδεκτό και μετέπειτα αγαπητό το έργο σας;
Ε.Β: Με την ποίηση μου απευθύνομαι στους ανθρώπους κάθε ηλικίας. Ενώ με τα χρώματά μου κυρίως σε παιδιά. Αυτό από μόνο του είναι απαιτητικό, καθώς οι κόσμοι είναι διαφορετικοί και διαμορφώνουν χαρακτήρες. Με άλλη αντίληψη, διαφορετική κουλτούρα, ιδεολογία, παιδεία κ.α. Ο χρόνος μόνο μπορεί να δείξει εάν αγαπήθηκε το έργο μου ή απλά ήταν περαστικό μέσα στο χάος.
Σε ποια ηλικία ξεκινήσατε να ασχολείστε με το αντικείμενό σας και ποιο ήταν το πρώτο ερέθισμα που σας παρακίνησε να εκφραστείτε δημιουργικά;
Ε.Β: Από όσο με θυμάμαι ήμουν με ένα μολύβι ή μαρκαδόρο στο χέρι. Σαν παιδί ήμουν μοναχικό, αν και είχα φίλους που διατηρώ μέχρι και σήμερα. Όμως ως μέσω έκφρασης είχα την ζωγραφική και έναν δικό μου κόσμο. Ένα μικρό καταφύγιο…Μεγαλώνοντας, παρέμεινα εσωστρεφής οπότε ο γραπτός λόγος έγινε το μέσο επικοινωνίας και έκφρασης με τους ανθρώπους. Οπότε ας θεωρήσουμε πως το ερέθισμα εξ αρχής, ήταν να δείξω ότι δεν τόλμησα ή δεν μπόρεσα να πω. Οι λέξεις υπήρχαν ανέκαθεν στην ζωή μου, η καθημερινότητα μου ήταν έτσι πλασμένη, που έγραφα, όχι σε μορφή ημερολόγιου. Αλλά σαν εσωτερική επιθυμία και ανάγκη.
Σήμερα νιώθω ευλογημένη που μπορώ να συνοδεύω τις λέξεις μου με ζωγραφικά μου έργα, καθώς πιστεύω και υποστηρίζω, πως η γραφή είναι μέρος της ψυχής σε συνδυασμό με τα χρώματα που την περικλείουν.
Για κάθε καλλιτέχνη, όπως και για κάθε άνθρωπο γενικά, ο τόπος καταγωγής αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής του και, ίσως, εξωτερικεύεται και στο έργο του. Εσάς σας έχει επηρεάσει κατ’ αυτό τον τρόπο η Ελλάδα;
Ε.Β: Μετοίκησα στη Γερμανία το 2014. Η Ελλάδα κυλάει μέσα μου. Αν και λείπω…δεν έφυγα ποτέ. Είμαι ενεργή ως καλλιτέχνης και συνεχίζω ό,τι έκανα όσο ζούσα εκεί, μέσα από δράσεις και δωρεές, στηρίζω ευπαθείς ομάδες και συμμετέχω σε κάθε καλλιτεχνικό κάλεσμα. Είμαι υπερήφανη για την καταγωγή μου και δεν θα πάψω ποτέ να μιλώ για αυτήν. Να δακρύζω να πονάω μα και να ελπίζω, σε καλύτερες ημέρες…και επιστροφή.
Πόσο δύσκολο είναι να γράφεις ένα παιδικό βιβλίο σε σχέση με τα βιβλία για ενήλικες; Τι θέματα πραγματεύονται τα βιβλία σας;
Ε.Β: Το παιδικό βιβλίο χρειάζεται αγάπη και χρώμα, πρέπει να τραβήξει την προσοχή των παιδιών. Η εικονογράφηση παίζει βασικό ρόλο και τα νοήματα που θα περάσουν στα παιδιά. Τα βιβλία που απευθύνονται σε ενήλικες είναι πιο δυσνόητα. Ο ενήλικας επιλέγει τι θα διαβάσει μέσα στην ποικιλομορφία της Λογοτεχνίας και καταλήγει –όχι πάντα- στο αγαπημένο του είδος. Σε δύο ποιητικές συλλογές και ένα θεατρικό έργο, διατηρώ τον ομοιοκατάληκτο στίχο, ο ρομαντισμός που με διακατέχει και χαρακτηρίζει πλέον ως Λογοτέχνη της γενιάς μου. Όσον αφορά τη θεματολογία, υμνώ την αιώνια αγάπη, αγγίζω τη σύγχρονη εποχή, προκαλώ συγκίνηση και αρκετές φορές ταυτίζονται οι αναγνώστες μαζί μου. Σέβομαι τις λέξεις και το αναγνωστικό κοινό. Στο παιδικό που έχω γράψει και εικονογραφήσει αναφέρομαι στο ευαίσθητο θέμα του παιδικού καρκίνου.
Μιλήστε μας λίγο για το τελευταίο σας έργο “Το κορίτσι και ο Μονόκερος”
Ε.Β:“ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΚΑΙ Ο ΜΟΝΟΚΕΡΟΣ” (εκδ.ΟΣΕΛΟΤΟΣ) είναι μια σύντομη εικονογραφημένη ιστορία, με ένα μεγάλο μήνυμα. Ένα μικρό κορίτσι ονειρεύεται μέσα από τον πόνο το παραμύθι, το οποίο και ζει. Συναντά ένα Μονόκερο και φεύγει μαζί του για την αληθινή ζωή. Υπογράφοντας το δικό της παραμύθι. Η εικονογράφηση μεταφέρει δυνατά μηνύματα ενός κόσμου παιδικού που εύχεται να μιλήσει στις καρδιές των ανθρώπων. Ενώ η σύντομη ιστορία αγγίζει την λεπτή κλωστή της ζωής με το θάνατο, απαλά σαν χάδι.
Το βιβλίο είναι αφιερωμένο στον παιδικό καρκίνο και στηρίζει με μέρος των εσόδων Συλλόγους Γονέων και Φίλων Παιδιών με Νεοπλασματικές ασθένειες στην Ελλάδα . Το βιβλίο αυτό έχει δημιουργήσει μια μεγάλη αλυσίδα αγάπης. Καλλιτέχνες έχουν εμπνευστεί από την ηρωίδα μου, έχουν δημιουργήσει υπέροχα αντικείμενα τα οποία διαθέτουν για τον ίδιο σκοπό. Στο σημείο αυτό θα ήθελα να αναφέρω πως μέσα στο 2019 θα έχουμε την συνέχεια της ιστορίας.
Ποιο είναι -διαχρονικά- το αγαπημένο σας βιβλίο;
Ε.Β: «Ο Μικρός Πρίγκιπας», Αντουάν ντε Σαιντ Εξυπερί
Φυσικά, δεν πρέπει να ξεχάσουμε και την ιδιότητά σας ως ζωγράφος. Πού μπορεί κανείς να θαυμάσει τα έργα σας;
Ε.Β: Στην Ελλάδα τα έργα μου μπορείτε να τα δείτε σε στέγες ανηλίκων. Σε τοιχογραφίες Ιδρυμάτων. Στους δρόμους στο Χαλκούτσι Ωρωπού, ως περαστικοί… Σε μόνιμες εκθέσεις στη Δημοτική Πινακοθήκη Χανιών, στη Δημοτική Πινακοθήκη Πειραιά, σε καράβια της ΑΝΕΚ, στα βιβλία μου και σε εκθέσεις που πραγματοποιώ κατά καιρούς. Στη Γερμανία σε σχολικά Project και καλλιτεχνικές εκδηλώσεις. Ευελπιστώ να μπορέσω να πραγματοποιήσω και εδώ μια έκθεση ζωγραφικής!
Περισσότερα για το καλλιτεχνικό μου έργο θα βρείτε στο blog μου: asteroskoni.wordpress.com
Ποια είναι η αγαπημένη σας φράση στην καθημερινότητά σας, ως απλά Ελένη και όχι ως καλλιτέχνης;
Ε.Β: Έλα, σήκω. Σ υ ν ε χ ί ζ ο υ μ ε
Θα θέλατε να στείλετε κάποιο μήνυμα στον απόδημο Ελληνισμό;
Ε.Β: Κι όταν τέλειωσε η γιορτή..μείναν λίγοι και καλοί……………………….
Κλείνοντας, θα θέλαμε να μας πείτε εάν παρακολουθείτε το e-bavariagr.de και ποια είναι η γνώμη σας;
Ε.Β: Φυσικά παρακολουθώ το bavariagr.de καθημερινά. Βρίσκω πολύ ενδιαφέρον όλα τα θέματα και μου αρέσει που είστε μέσα στην καρδιά της επικαιρότητας. Έχω ξεχωρίσει την στήλη Ανθρώπων Έργα και την Agenda+. Σας εύχομαι καλή δυναμική συνέχεια και επιτυχίες σε προσωπικό και επαγγελματικό επίπεδο. Σας ευχαριστώ πολύ για την φιλοξενία.
Κυρία Βασιλείου σας ευχαριστούμε θερμά!
Περισσότερα για την Ελένη Βασιλείου: Facebook / WEBSITE
[Best_Wordpress_Gallery id=”12″ gal_title=”eleni Basiliou”]
