Κάπου μέσα στο 2000, η οικογένεια Ντέιβις αναγκάστηκε να αφήσει τη Λιβερία καταμεσής του δεύτερου εμφυλίου που μάστιζε τη χώρα.
Το πρόβλημα έγινε ακόμη μεγαλύτερο, αφού η κυρία Βικτόρια ήταν έγκυος. Παρά τις πρωτόγονες συνθήκες, στις 2 Νοεμβρίου 2000 γεννήθηκε ο Αλφόνσο, στο Μπουντουμπουράμ της Γκάνας, σε ένα hotspot για πρόσφυγες.
Ο πατέρας του σημερινού άσου της Μπάγερν Μονάχου, ο Ντεμπεά, ανακαλεί στη μνήμη του εκείνα τα χρόνια: «Μέσα στο camp δεν ήταν πάντοτε εφικτό να βρεις φαγητό. Κι εμείς, εντάξει, αντέχαμε, αλλά έπρεπε να ταΐσουμε ένα μωρό παιδί, που αν δεν έτρωγε θα πέθαινε».
Αυτή η μάχη επιβίωσης κράτησε πέντε χρόνια για τους Ντέιβις. Τότε ξεκίνησε η διαδικασία επαναπροώθησης και έπειτα από άπειρες γραφειοκρατικές διαδικασίες και συνεντεύξεις, η οικογένεια πήγε στον Καναδά.
Μόλις τακτοποιήθηκαν στη νέα τους χώρα, οι γονείς το πρώτο πράγμα που έκαναν ήταν να στείλουν τον πεντάχρονο γιο τους στο σχολείο και κατόπιν να παίξει μπάλα. Για μία δεκαετία έμεινε στους Στράικερς του Εντμοντον, μαθαίνοντας τα βασικά του ποδοσφαίρου και δείχνοντας πως είναι ο καλύτερος.
Το 2016 ο Αλφόνσο θα γύριζε οριστικά σελίδα στην οικογενειακή του ιστορία. Υπέγραψε συμβόλαιο με την ομάδα του Βανκούβερ, που αγωνίζεται στο επαγγελματικό αμερικανικό πρωτάθλημα MLS.
Ηταν από τους κορυφαίους και πριν καν κλείσει τα 17, έγινε ο νεότερος παίκτης που φόρεσε τη φανέλα της Εθνικής Καναδά. Επειτα από ενέργειες των παραγόντων της ομοσπονδίας, πήρε το καναδικό διαβατήριο το 2017. Ομως το όνειρο δεν είχε τελειώσει ακόμη.
Ο Ντέιβις βρέθηκε στο στόχαστρο της Μπάγερν Μονάχου, η οποία ξόδεψε 20 εκατομμύρια ευρώ για να τον αποκτήσει, ενώ του δίνει και 550.000 ευρώ ετησίως.
Πέρυσι αγωνίστηκε ελάχιστα με τους Βαυαρούς, όμως φέτος έχει μπει για τα καλά στο rotation, παίζοντας ως εξτρέμ.
Οι μνήμες της προσφυγιάς όσο πάνε και ξεθωριάζουν για τον 19χρονο Αλφόνσο, ο οποίος διηγείται την πρώτη μέρα που πήγε στο προπονητικό της Μπάγερν.
«Ο πρώτος που είδα ήταν ο Ρόμπεν και μου είπε “γεια, είμαι ο Αριεν”. Σκέφτηκα να του πω ότι δεν χρειάζεται να μου συστηθεί γιατί τον ξέρω, αλλά οι εκπλήξεις δεν σταμάτησαν εκεί. Οταν πόσταρα στο instagram τη φωτογραφία με την υπογραφή συμβολαίου, άρχισαν όλοι οι παίκτες της ομάδας να με ακολουθούν και να με καλωσορίζουν με μηνύματα. Δεν πίστευα ότι το ζούσα όλο αυτό»…
Γράφει ο Ευθύμης Ασημακόπουλος
