Εάν ταις γλώσσαις των ανθρώπων λαλώ και των αγγέλων, αγάπην δε μη έχω, γέγονα χαλκός ηχών ή κύμβαλον αλαλάζον.
Και εάν έχω προφητείαν και ειδώ τα μυστήρια πάντα και πάσαν την γνώσιν, και εάν έχω πάσαν την πίστιν, ώστε όρη μεθιστάνειν, αγάπην δε μη έχω, ουδέν ειμί.
Νυνί δε μένει πίστις, έλπίς, αγάπη, τα τρία ταύτα μείζων δε τούτων η αγάπη.
Προς Κορινθίους Α
Αν ο Θεός είναι η αγάπη, δεν είναι σίγουρα η αγάπη που μένει μόνο στα λόγια. Η άδεια από πράξεις αγάπη δεν είναι παρά μια καρικατούρα αγάπης που γίνεται μόνο για να εντυπωσιάσει και να ικανοποιήσει τον αυτάρεσκο εαυτό μας.
Είμαστε ενάντια στην αγάπη που τοποθετεί εγωιστικά στο κέντρο του κόσμου τον εαυτό μας. Γι’ αυτό και μέσα στα πλαίσια του σχολικού μαθήματος των θρησκευτικών μάς δόθηκε φέτος η ευκαιρία να φανερώσουμε έμπρακτα την έγνοια μας για τα παιδιά της Ινδίας.
Το video που είδαμε με κομμένη ανάσα.. δεν μας άφησε και πολλά περιθώρια να αδρανήσουμε.
[su_youtube url=”https://youtu.be/1WT11fH4zGg”]
Παιδιά, κυρίως κορίτσια, παρατημένα στο δρόμο, απόλυτη φτώχεια και αναλφαβητισμός. Σκεφτήκαμε πως ό,τι δεν βλέπουμε δεν σημαίνει πως δεν υπάρχει. Η πρόταση ήταν σαφής. Να μαζέψουμε χρήματα, να συμβάλλουμε κάπως στο θεάρεστο έργο που επιτελεί ακούραστα επί δεκαετίες τώρα η αδελφή Νεκταρία. Την ιδέα την «ρίξαμε» στο τραπέζι εμείς.
Η καθηγήτριά μας Αναστασία Γκίτση οργάνωσε τη διαδικασία. Ξεκινήσαμε την πρώτη μέρα της Σαρακοστής. Το γουρουνάκι-κουμπαράς περίμενε υπομονετικά τον καθένα από εμάς στη μέση της τάξης, να προσφέρει όσα ήθελε και μπορούσε, ενώ οι υπόλοιποι περιμέναμε έξω τη σειρά μας. Ενημερώθηκαν όλες οι τάξεις του Γυμνασίου, όλες συνδράμανε.
Ανταποκριθήκαμε θετικά στην πρόταση της καθηγήτριας να εκφράσουμε τα συναισθήματά μας στην αδελφή Νεκταρία. Γράψαμε κείμενα, κείμενα αγάπης και ενθάρρυνσης να συνεχίσει το έργο της, τα μαζέψαμε, τα κάναμε ένα όμορφο ψηφιακό βιβλιαράκι.
Το στείλαμε διαδικτυακά στην αδελφή Νεκταρία που μας απάντησε με λόγια συγκινητικά. Με το πέρας του ορθόδοξου Πάσχα συγκεντρώσαμε όλες οι τάξεις (7a, 7m, 8a, 8m, 9a, 9m1, 9m2, 10m1, 10m2) τα χρήματα. Τα καταμετρήσαμε παρουσία προέδρων και ταμία των τάξεων. Ζητήσαμε από τον καθηγητικό σύλλογο να συνδράμει στην ιδέα μας.
Ανταποκρίθηκε. Το ποσό συγκεντρώθηκε. 404,31ευρώ. Στάλθηκαν, παραλήφθηκαν και εμείς οργανωνόμαστε για την επόμενη χρονιά.
Για να κάνουμε την αγάπη πράξη, να ξεκινάμε από τα λόγια αλλά να μην μένουμε μόνο σ’ αυτά! Επειδή για να φτάσει κανείς στον Θεό πρέπει πρώτα να περάσει από τον άνθρωπο. Και έχουμε ακόμη δρόμο πολύ, αλλά μαζί γίνεται ολοένα και ευκολότερο…
Λέξεις: Ελληνικό Γυμνάσιο Νυρεμβέργης
καλό καλοκαίρι!
Wenn ich mit Menschen- und mit Engelzungen redete und hätte der Liebe nicht, so wäre ich ein tönendes Erz oder eine klingende Schelle.
Und wenn ich prophetisch reden könnte und wüsste alle Geheimnisse und alle Erkenntnis und hätte allen Glauben, sodass ich Berge versetzen könnte, und hätte der Liebe nicht, so wäre ich nichts.
Nun aber bleiben Glaube, Hoffnung, Liebe, diese drei; aber die Liebe ist die größte unter ihnen.
1. Korinther 13
Wenn Gott die Liebe ist, dann ist er sicher nicht die Liebe, die nur in den Wörtern bleibt. Die von Taten leere Liebe ist nichts weiter als eine Karikatur der Liebe, die nur beeindrucken und unser selbstgefälliges Ich zufriedenstellen will.
Wir sind gegen die Liebe, die unser Ego ins Zentrum der Welt stellt. Dieses Jahr wurde uns im Rahmen des Religionsunterrichts unserer Schule die Gelegenheit gegeben, unsere Sorge für die Kinder in Indien zu zeigen.
Wir sahen ein Video, das unsden Atem stocken ließ und das uns anregte, tätig zu werden.
[su_youtube url=”https://youtu.be/1WT11fH4zGg”]
Kinder, hauptsächlich Mädchen, liegen verlassen in den Straßen, es herrschen Armut und Analphabetismus. Wir dachten, dass was auch ungezeigte Not existiert. Unser weiteres Vorgehen war klar: Wir wollten Geld sammeln, um etwas zum gottgefälligen Werk, das Schwester Nektaria seit Jahrzehnten vollbringt, beizutragen.
Die Idee ‘kam” von uns und unsere Lehrerin Anastasia Gkitsi organisierte die ganze Aktion. Wir begannen am ersten Tag der Fastenzeit. Das Sparschwein wartete geduldig auf jeden von uns in der Mitte der Klasse, während wir anderen draußen auf unsere Reihe warteten, so dass jeder soviel er kann und will spendet.
Es wurden alle Klassen des Gymnasiums in Kenntnis gesetzt, alle unterstützten unsere Aktion.
Wir nahmen auch den Vorschlag unserer Lehrerin an, Schwester Nektaria unsere Gefühle mitzuteilen. Wir schrieben Texte der Liebe, Texte, sie ihr Werk fortzusetzen. Aus den gesammelten Texten stellten wie ein schönes digitales Buch zusammen, das wir Schwester Νektaria schickten. Sie antwortete uns mit rührenden Worten.
Bis zum Ende des Orthodoxen Osternfestes sammelten alle Klassen (7a, 7m, 8a,8m, 9a, 9m1, 9m2, 10m1, 10m2). Wir zählten den Betrag in Anwesenheit der Klassensprecher. Außerdem baten wir das Lehrerkollegium, unsere Idee zu unterstützen. Der gesammelte Betrag kam auf 404, 31 Euro. Er wurde gesendet und empfangen und wir bereiten uns aufs nächste Jahr vor.
Wir machen die Liebe zur Tat, wir beginnen bei den Wörtern, aber bleiben nicht nur dabei! Denn damit man zu Gott gelangt, muss man vom Menschen ausgehen. Und wir haben noch einen langen Weg vor uns aber zusammen wird er immer leichter…
Guten Sommer!
